Ήττα του νόμου και της τάξης; | Του Παναγιώτη Φραντζή

Στην απεργία της 20ης Φλεβάρη καταγράφηκε η ίδια στασιμότητα που παρατηρείται και στις δημοσκοπήσεις. Δεν υπάρχει αισθητό ρεύμα ανατροπής, ωστόσο η κυβέρνηση δεν έχει πετύχει να καθηλώσει το εργατικό κίνημα, παρά τη βία και την καταστολή που έχει χρησιμοποιήσει. Η ΓΣΕΕ είναι σε πλήρη ανυποληψία. Μόνο 500 διαδηλωτές ακολούθησαν το πανό της στην ουρά μιας πορείας που κυριάρχησε για άλλη μια φορά το ΠΑΜΕ. Στην πορεία που ξεκίνησε από το Μουσείο, Ομοσπονδίες όπως η ΟΛΜΕ και η ΠΟΕ ΟΤΑ, σωματεία από τον κλάδο της Υγείας, το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών και οι φοιτητικοί σύλλογοι – πέρα από τις πολιτικές κινήσεις και οργανώσεις – είχαν τα πιο μαζικά μπλοκ. 

Αν και στα social media κυριάρχησε μάλλον η απογοήτευση, υπάρχει το ισχυρό αντεπιχείρημα ότι το εργατικό κίνημα βρίσκεται σε μια καμπή όπου καλείται να παλέψει πιο συγκεκριμένα, τοπικά πολιτικά – για να επιβάλει συλλογικές συμβάσεις κατά κλάδους – ενώ έχει υποχωρήσει, κυρίως λόγω της παρουσίας του ΣΥΡΙΖΑ, η γενική πολιτική του στόχευση (να ρίξει το μνημόνιο, την κυβέρνηση κλπ.) Με αυτή την έννοια η γενική απεργία είναι εκ των πραγμάτων αποδυναμωμένη. Είχαμε άλλωστε δυναμικούς αγώνες το προηγούμενο διάστημα (μετρό, λιμάνια) όπου φάνηκε ότι υπάρχει ρεύμα αγώνα. Αξίζει να προσεχθεί η τάση για συσπείρωση δυνάμεων που καταγράφηκε στην κίνηση των 23 σωματείων του Πειραιά τα οποία, μαζί με όλα τα ναυτεργατικά σωματεία, έδωσαν μια υποδειγματική μάχη στο λιμάνι.
Η κυβέρνηση έχει το δικό της σχέδιο για την αποδυνάμωση του βασικού στρατηγικού της αντιπάλου, όχι του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά του ίδιου του μαζικού λαϊκού εργατικού κινήματος. Από το βήμα της Βουλής, ο υφυπουργός Εργασίας, Νίκος Παναγιωτόπουλος, δήλωσε την Τετάρτη πως έχει γίνει κατάχρηση του δικαιώματος στην απεργία, και εκτός των άλλων εξίσωσε την εμπρηστική επίθεση αγνώστων στις Σκουριές Χαλκιδικής με τις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων, αποκαλύπτοντας τις προθέσεις της κυβέρνησης.
Στην Ιερισσό οι πολίτες καταγγέλλουν ένα πρωτοφανές κύμα αστυνομικής καταστολής, τρομοκράτησης των κατοίκων και σειρά αυταρχικών πρακτικών. Προσαγωγές, πολύωρες ανακρίσεις, συλλογή γενετικού υλικού χωρίς να έχουν απαγγελθεί κατηγορίες. Η κρατική ασφάλεια κάνει τη δουλειά της, αλλά αυτό που ονόμασαν εύστοχα κάποιοι «χούντα κατά τόπους» είναι μάλλον πρόγευση αυτού που έρχεται σε γενική κλίμακα. Το περιστατικό στις Σκουριές μπορεί να ήταν προβοκάτσια, όπως λένε τα κόμματα της Αριστεράς, μπορεί και οργανωμένη ενέργεια απελπισμένων κατοίκων. Το θέμα είναι ότι η κυβέρνηση το αξιοποιεί για να χτυπήσει τις λαϊκές ελευθερίες, τα δημοκρατικά δικαιώματα, το ίδιο το λαϊκό κίνημα.
Στην τελευταία πάντως δημοσκόπηση της Public Issue, στην ερώτηση «αν έπρεπε να διαλέξετε, τι θα προκρίνατε: να προστατεύονται τα δικαιώματα και οι ελευθερίες των πολιτών ή να εφαρμόζεται ο νόμος και η τάξη;» οι απαντήσεις ήταν 44% υπέρ των δικαιωμάτων και 32% υπέρ της τάξης. Αυτά τα αποτελέσματα, με τη Χρυσή Αυγή να διατηρεί επιρροή της τάξης του 10% είναι μάλλον δείγμα αποτυχίας του αμυντικού δόγματος της κυβέρνησης.

 http://www.unfollow.gr.com/index.php/blog/item/177-law-and-order.html