Για τις επενδύσεις και το μοντέλο ανάπτυξης, με αφορμή τις Σκουριές και τα σχέδια για τις Αλυκές

Η αριστερά διώχνει επενδύσεις, δεν θέλει καμιά επένδυση, θέλει τον λαό άνεργο και φτωχό για μικροκομματικούς λόγους ενώ οι δυνάμεις του μνημονίου πασχίζουν για να έρθουν επενδύσεις και να βρει δουλειά ο λαός:

Σήμερα, συγκρούονται δύο κόσμοι, δύο αντιλήψεις για την ανάπτυξη, δύο αντιλήψεις για τη ζωή: η τριτοκοσμική ανάπτυξη των μνημονιακών και η αξιοπρεπής και δυναμική ανάπτυξη της αριστεράς.

Η τριτοκοσμική ανάπτυξη:

Βασικά στοιχεία:

Έμφαση στη φθηνή ανειδίκευτη εργασία χωρίς καμιά προστασία απέναντι στην εργοδοσία (βλ. μισθούς και εργασιακό καθεστώς Βουλγαρίας, Εσθονίας κοκ), άνευ όρων παράδοση του ορυκτού και λοιπού φυσικού πλούτου και του περιβάλλοντος σε «επενδυτές» και λίγες μεγάλες επιχειρήσεις με εξαγωγικό προσανατολισμό (βλ. χώρες της Ασίας και της Αφρικής).

Εργαλεία:

Τσάκισμα εργασιακών δικαιωμάτων και μισθών αλλά και των μικρών και μεσαίων ντόπιων επιχειρήσεων – εξαφάνιση κάθε δημόσιου αναπτυξιακού φορέα υπό τον έλεγχο της κοινωνίας (βλ. ξεπούλημα στρατηγικών επιχειρήσεων, διάλυση δημόσιων ινστιτούτων και οργανισμών, συρρίκνωση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων κοκ) – διαμόρφωση ενός καθεστώτος πλήρους ασυδοσίας (ξέφραγο αμπέλι) για τους «επενδυτές» (μιλάμε για διεθνούς φήμης κατσαπλιάδες, καθώς μόνο τέτοιοι προσελκύονται για να επενδύσουν από την πλήρη παράδοση της κοινωνίας και του τόπου στις ορέξεις τους). 

Αποτελέσματα:

Ο λαός θα βρίσκεται σε διαρκή φτώχεια και πολλαπλή υποβάθμιση (εισοδηματική, μορφωτική, περιβαλλοντική κοκ), καθώς η φύση των «επενδύσεων» (ληστρικών και καταστροφικών μακροπρόθεσμα) και η πίεση για ανταγωνιστικότητα με έμφαση το εργατικό κόστος θα μονιμοποιήσει την εξαθλίωση. Η Ελλάδα θα γίνει ακόμη μια χώρα με ακραίες ανισότητες και κοινωνική παρακμή όπου κατά τα άλλα υπάρχουν επενδύσεις, παράγεται πλούτος για τους λίγους και γενικά υπάρχει ανάπτυξη με εξαγωγικό προσανατολισμό (βλ. χώρες ανατολικής Ευρώπης, Ασίας, Αφρικής κοκ).

Η αξιοπρεπής και δυναμική ανάπτυξη:

Έμφαση στην υψηλά ειδικευμένη εργασία: το βασικό αναπτυξιακό και παραγωγικό πλεονέκτημα αυτής της χώρας είναι οι άνθρωποί της. Η έφεση των Ελλήνων στη μόρφωση, το καλό επίπεδο επιστημόνων και ο μεγάλος τους αριθμός - αντί να είναι πρόβλημα όπως το αντιμετωπίζουν οι θιασώτες των μνημονίων που τους εξωθούν να εγκαταλείψουν τη χώρα - αποτελεί το μεγάλο στρατηγικό πλεονέκτημα για τον ελληνικό λαό. Στόχος μας είναι ένα πρόγραμμα επαναπατρισμού όλων των επιστημόνων που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα κάτω από την πίεση της κοινωνικής καταστροφής που προκαλούν τα μνημόνια. 

Ανάπτυξη της έρευνας, της καινοτομίας και της παραγωγής προϊόντων με υψηλή προστιθέμενη διεθνή εμπορική αξία στη βάση των πλεονεκτημάτων της χώρας. Για να γίνει κάτι τέτοιο χρειάζεται ένα σοβαρό σχέδιο με άξονα το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων (αυτό που διαρκώς μειώνουν οι οπαδοί της τριτοκοσμικής ανάπτυξης) και τα δημόσια πανεπιστημιακά και ερευνητικά ιδρύματα (αυτά που κλείνουν ή στραγγαλίζουν οι μνημονιακοί).

Δημόσιοι αναπτυξιακοί φορείς και στρατηγικές δημόσιες επιχειρήσεις και συστάδες μικρών και μεσαίων εταιρειών και συνεταιρισμών με προσανατολισμό την παραγωγική ανασυγκρότηση με έμφαση τις ανάγκες και την ενίσχυση της εσωτερικής ζήτησης. 

Δημόσια κλαδική και περιφερειακή πολιτική με δημοκρατικό σχεδιασμό από την ίδια την κοινωνία που διαμορφώνει το πλαίσιο για επενδύσεις με γνώμονα το συμφέρον των πολιτών (αξιοπρεπή εργασία και σεβασμό στον τόπο και τις μελλοντικές γενιές). Επενδύσεις από επιχειρήσεις που δεν έχουν ως στρατηγική ανάπτυξης το πλιάτσικο ή την καταστροφή αλλά την καινοτομία και την παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών με υψηλή προστιθέμενη αξία. Αυτό σημαίνει οικονομική δραστηριότητα προς όφελος του λαού και όχι η μετατροπή των Ελλήνων σε σκλάβους και της Ελλάδας σε ανοχύρωτη χώρα απέναντι στις ορέξεις των κερδοσκόπων.

Σημείωση: οι μνημονιακοί συχνά επικαλούνται τις ιδιωτικοποιήσεις ως επενδυτική δραστηριότητα. Να επισημαίνουμε ότι η εκχώρηση δημόσιων επιχειρήσεων σε ιδιώτες τις περισσότερες φορές απλά σημαίνει τη μεταφορά ήδη υπάρχοντος πλούτου στα χέρια της ολιγαρχίας και των πολυεθνικών και τη δημιουργία καρτέλ και σπανίως (μα σπανίως) παραγωγική επέκταση μέσω επενδύσεων. Το ξεπούλημα δεν είναι επένδυση!