Η Ρένα Δούρου, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφια Περιφερειάρχης Αττικής για τη διαχείριση των απορριμμάτων και Παραλιακό Μέτωπο

Η Ρένα Δούρου, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφια Περιφερειάρχης Αττικής,  με συνέντευξή της στην «Κ.Ε»  παρουσιάζει τις θέσεις της για το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων στην Αττική, καθώς και για την «αξιοποίηση» του Παραλιακού Μετώπου που προωθεί η κυβέρνηση.

Σε ότι αφορά στη  διαχείριση των απορριμμάτων η κ. Δούρου τονίζει: «Η δική μας πρόταση είναι ανθρωποκεντρική, με έμφαση στη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της διαχείρισης των απορριμμάτων, στην προστασία του περιβάλλοντος, την αποκέντρωση των δραστηριοτήτων, τη μικρή κλίμακα, την κοινωνική συμμετοχή, την αξιοποίηση του ντόπιου παραγωγικού δυναμικού».

Όσον αφορά στην «αξιοποίηση του αεροδρομίου του Ελληνικού και του παραλιακού μετώπου τονίζει πως πρόκειται για «κλασική περίπτωση ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας. Ουσιαστικά πρόκειται για μια λεηλασία που υπονομεύει ευθέως την ποιότητα ζωής των πολιτών από τη στιγμή που υπονομεύεται με τον τρόπο αυτόν το περιβάλλον», υπογραμμίζοντας πως υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις για το παραλιακό, όπως για παράδειγμα η πρόταση του ΕΜΠ.

Αναλυτικά το σχετικό απόσπασμα της συνέντευξης:

Τι θα κάνετε με τα τέσσερα εργοστάσια απορριμμάτων σε Κερατέα, Γραμματικό, Φυλή και Λιόσια;

- Πάγια αρχή μας είναι η βιώσιμη και δίκαιη, οικονομικά και οικολογικά, διαχείριση των απορριμμάτων. Η μέχρι σήμερα ακολουθούμενη πολιτική βρίσκεται στον αντίποδα αυτής της προσέγγισης, καθώς εξυπηρετεί λογικές εργολαβικών συμφερόντων, που λεηλατούν δημόσιες υποδομές και πόρους. Λογικές δηλαδή που θέτουν σε άμεσο κίνδυνο το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής των ανθρώπων, με ανυπολόγιστο κοινωνικό και οικονομικό κόστος. Οποιος σήμερα επενδύει στις λύσεις της «χάρτινης» πράσινης ανάπτυξης που προωθεί η Περιφέρεια Αττικής υπό τη σημερινή διοίκηση, ερήμην των πολιτών αλλά και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, υπονομεύει το παρόν και το μέλλον των κατοίκων της Αττικής. Και τούτο γιατί αυτές οι μεθοδεύσεις αποκλείουν για το επόμενο τέταρτο του αιώνα, πρώτον, τη διαλογή, με ήπιες τεχνολογίες, στην πηγή, και δεύτερον, την ανακύκλωση χρήσιμων υλικών, συμπεριλαμβανομένων και των οργανικών. Καθόλου τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι στους όρους του διαγωνισμού για τις τέσσερις Μονάδες Επεξεργασίας Απορριμμάτων με ΣΔΙΤ το Δημόσιο εγγυάται 1.350.000 τόνους ελάχιστη ποσότητα σύμμεικτων απορριμμάτων για 27 χρόνια. Και τέλος, διατηρούν την επιμόλυνση των οικιακών με επικίνδυνα απόβλητα. Τέτοιες μεθοδεύσεις απαιτούν τεράστια κεφάλαια εγκατάστασης και αυξάνουν υπερβολικά το κόστος της διαχείρισης, ενώ θα εκτοξευτεί το κόστος για κάθε τόνο σκουπιδιών που σήμερα είναι περίπου στα 45 ευρώ, με ό,τι αυτό σημαίνει για την τσέπη των πολιτών. Η δική μας πρόταση είναι ανθρωποκεντρική, με έμφαση στη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της διαχείρισης των απορριμμάτων, στην προστασία του περιβάλλοντος, την αποκέντρωση των δραστηριοτήτων, τη μικρή κλίμακα, την κοινωνική συμμετοχή, την αξιοποίηση του ντόπιου παραγωγικού δυναμικού.

* Ποια είναι η στάση σας για την «αξιοποίηση» του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού και του παραλιακού μετώπου;

- Ορθώς, κ. Βασιλειάδου, μιλάτε για αξιοποίηση μέσα σε εισαγωγικά. Γιατί μόνο για αξιοποίηση δεν πρόκειται. Αλλά για κλασική περίπτωση ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας. Ουσιαστικά πρόκειται για μια λεηλασία που υπονομεύει ευθέως την ποιότητα ζωής των πολιτών από τη στιγμή που υπονομεύεται με τον τρόπο αυτόν το περιβάλλον.

Το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας /Αττικής 2021, που πέρασε πρόσφατα κατά πλειοψηφία από το Περιφερειακό Συμβούλιο παρά την αντίθεσή μας, οδεύει για τη Βουλή και προβλέπει μόλις 2.000 στρέμματα πρασίνου από τα συνολικά 6.500 και μάλιστα χωρίς να τα ορίζει ως υψηλό πράσινο, δηλαδή δένδρα. Ο υπόλοιπος χώρος θα τσιμεντοποιηθεί με την ανέγερση τεράστιων κτηρίων στο παράλιο μέτωπο, ενώ πρόσφατα είδανε το φως της δημοσιότητας σχέδια για δημιουργία και καζίνο. Και ουδείς μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις. Είναι γνωστή, λόγου χάρη, η πρόταση του Εργαστηρίου Αστικού Περιβάλλοντος του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, υπό τον καθηγητή Νίκο Μπελαβίλα, η οποία αφορά τη δημιουργία Μητροπολιτικού, δημόσιου και κοινόχρηστου, Πάρκου πρασίνου, άθλησης και πολιτισμού στο Ελληνικό. Μια λύση, όπως τη χαρακτηρίζουν οι συγγραφείς της έρευνας, «αναγκαία, εφικτή και φθηνή». Μια λύση που θα δώσει πραγματική ανάσα στις μελλοντικές γενιές και δεν θα τις πνίγει, όπως θα συμβεί με τις τσιμεντένιες «αξιοποιήσεις» και τα πραγματικά ξεπουλήματα.

Πηγή: http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=414375