- Oι πρώην μονομάχοι και νυν συνέταιροι του μνημονίου προσπαθούν απεγνωσμένα να αλλάξουν την ατζέντα. Δε θέλουν ο κόσμος να ενημερωθεί για το μνημόνιο. Για τις δεσμεύσεις τους. Για την απόφασή τους να είναι μαζί στην κυβέρνηση την επόμενη των εκλογών.
- Σε αυτές τις εκλογές υπάρχει μια βαθειά διαχωριστική γραμμή. Από την μια υπάρχει το κόμμα του Μνημονίου. Και η άλλη πλευρά είναι η εναλλακτική πολιτική. Για την οποία χρειάζεται να συγκροτηθεί ένας νέος συνασπισμός Εξουσίας. Και να διεκδικήσει τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, με την δύναμη της οποίας θα απαλλάξει την χώρα από την πολιτική των Μνημονίων και τις ληστρικές και ταπεινωτικές δανειακές συμβάσεις
- Δεν υπάρχει ανάπτυξη εκεί που κοιτάνε. Δεν υπάρχει ανάπτυξη όταν κόβεις κάθε τόσο τους ήδη κομμένους μισθούς και τις ήδη κομμένες συντάξεις, όταν αφαιρείς κάθε μερικούς μήνες δεκάδες ευρώ από την πραγματική οικονομία.
- Το πιο εξοργιστικό είναι ότι μας έφεραν ως εδώ χωρίς διαπραγμάτευση. Κυνικά, ψυχρά και με σχέδιο. Αντάλλαξαν την ισοπέδωση της χώρας με την εύνοια της Μέρκελ και των τραπεζιτών. Η δημόσια ομολογία της Μέρκελ του Γιούνκερ και Σόιμπλε ότι τρέμουν στην ιδέα και μόνο ότι μπορεί μια χώρα να βγει από την ευρωζώνη, είναι κάτι που το ξέραμε. Και αντί να το βάλουμε στο τραπέζι, σηκώσαμε στις πλάτες μας τις αμαρτίες ολόκληρης της ευρωπαϊκής χρηματοπιστωτικής κρίσης.
- Στη Γερμανία το 1952 ψηφίστηκε ο νόμος «Περί εξισορρόπησης των βαρών», από συντηρητική πλειοψηφία. Όσοι είχαν τότε περιουσία πάνω από 120.000 γερμανικά μάρκα εκείνης της εποχής, υποχρεούντο σε μήκος χρόνου μιας εικοσιπενταετίας, να καταβάλουν σε ισόποσες τριμηνιαίες δόσεις το 50% στο δημόσιο ταμείο». Αυτή η επιβάρυνση ήταν επιπλέον του φόρου περιουσίας και του φόρου ακίνητης περιουσίας και βέβαια του φόρου απόδοσης κεφαλαίου. Σήμερα, πρώτα εκ μέρους της Αριστεράς, συγκεκριμένα του Όσκαρ Λαφοντέν, προτάθηκε η επιβολή παρόμοιας εισφοράς σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
- 5 άξονες της προγραμματικής μας πρότασης : καταγγελία της δανειακής σύμβασης και του μνημονίου, μορατόριουμ πληρωμών, αναδιανομή πλούτου, τράπεζες υπό δημόσιο έλεγχο, μέτρα για τους πιο αδύναμους
- Τέσσερα παραγωγικά συμπλέγματα τα οποία μπορούν να γίνουν η ατμομηχανή της ανάπτυξης. Πράσινη Οικονομία-Πολιτισμός και Τουρισμός-Βιομηχανία και Κατασκευές-Νέες Τεχνολογίες
- Η βάση της Αριστεράς, ο κόσμος που βρίσκεται στις πλατείες και τους δρόμους, έχει καταλάβει πόση σημασία έχει η ενότητα αυτή τη στιγμή. Και το ίδιο το καταλαβαίνει και ολόκληρη η κοινωνία, ανεξάρτητα από προηγούμενες πολιτικές επιλογές και τοποθετήσεις. Αυτό είναι που μας κάνει αισιόδοξους στο ζήτημα της ενότητας.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή