Ένας άλλος κόσμος είναι ακόμη και σήμερα εφικτός.

Σταχυολόγημα –προτροπή να διαβαστεί ολόκληρο- από το editorial του περιοδικού  «Θέσεις»

«ΜΙΑ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΤΗ ΜΕΤΑΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΕΛΛΑΔΑ»

Τεύχος 120, περίοδος: Ιούλιος - Σεπτέμβριος 2012

http://www.theseis.com/index.php?option=com_content&task=view&id=1168&Itemid=29

«...Ο τρικομματικός μνημονιακός θίασος ποικιλιών εμφανίζει την ενδιαφέρουσα ισορροπία του πλοίου στο τσουνάμι: Θα νομίζει ότι «κυβερνά» όταν την πορεία καθορίζει ο ανεξέλεγκτος μηχανισμός της κρίσης που δεν αντιμετωπίζεται με τις δικολαβικές ρητορείες του τρικέφαλου συνδυασμού ευσεβούς εθναμυντορισμού, δικολαβικής κενότητας και μεγαλόσχημου ρητορικού ναρκισσισμού.

....Το «Μνημόνιο» Αποτελεί την εξωτερική υποστήριξη των (σχετικά αδύναμων) εσωτερικών φορέων της πολιτικής του κεφαλαίου, ώστε να πετύχουν πραξικοπηματικά την ανατροπή των συσχετισμών δύναμης και τον πλήρη εξανδραποδισμό της εργασίας στο κεφάλαιο. Με όπλο τη δανειακή σύμβαση και τη διευθέτηση των τεχνικών διαδικασιών αποπληρωμής του χρέους, αλλά με κύριο εργαλείο την ωμή παρέμβαση στις εσωτερικές διαδικασίες της πολιτικής διαμεσολάβησης των ταξικών συσχετισμών στην Ελλάδα..... ...το Μνημόνιο παρεμβαίνει οργανικά σε όλα τα πολιτικά ζητήματα .... .... για να ανατρέψει ριζικά τους κοινωνικούς συσχετισμούς. Με «μεταρρυθμίσεις».... ....Είναι εξανδραποδισμός με «ανθρώπινο πρόσωπο», (Είναι) οι αυτοκινητό­δρομοι του Χίτλερ που μερίμνησαν για να έχουν αρχικά δουλειά οι άνεργοι της Βαϊμάρης, πριν μπουν στην οργανωμένη πολεμική παραγωγή – στο μέτωπο και στα μετόπισθεν – που έδωσε μια «διέξοδο» στην καθημαγμένη εργατική τάξη της Γερμανίας του Μεσοπολέμου....

.....Ο φόβος μπροστά στην ογκούμενη λαϊκή ανατροπή των πολιτικών δεδομένων διακυβέρνησης συσπείρωσε για μια ακόμη φορά όλους τους Ηρακλειδείς του αστισμού σε μια ύστατη προσπάθεια να τετραγωνίσουν τον πολιτικό κύκλο....

.... Και εδώ η Κυβέρνηση της Αριστεράς υπήρξε μοναδική επιλογή που βοηθούσε να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να προσεταιριστεί ο ΣΥΡΙΖΑ τα κοινωνικά στρώματα που πλήττονται από την κρίση, τη μαζική ανεργία, την αναδιανομή εισοδήματος, ....

... Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ που κατόρθωσε να ενορχηστρώσει τη λαϊκή αντίδραση στη ληστρική επιδρομή των κρατούντων σε πολιτικό μέγεθος πρώτου βαθμού δεν έχει την παραμικρή «υποχρέωση» να υποκλιθεί στα πολιτικά εκκρεμή που σε πείσμα των νόμων της φυσικής επιλέγουν την κατάλληλη στιγμή την πλευρά προς την οποία θα κλίνουν, με τη γνωστή «αυταπάρνηση» και «ανιδιοτέλεια» που τα διακρίνει.....

.....Βασικότερο είναι όμως να συμβάλει ώστε να υπάρξουν πρωτοβουλίες αυθεντικής λαϊκής αυτοοργάνωσης, μακριά από κάθε λογική «μαζικού χώρου», ώστε σταδιακά να δημιουργηθούν με διάρκεια δομές κυριαρχίας των αναγκών, θεσμοί παράλληλης οικονομίας, συνεταιριστικής αλληλοβοήθειας, κοινωνικής αλληλεγγύης και κοινωνικού ελέγχου.... ...Γιατί η νέα ελπιδοφόρα περίοδος που ξεκίνησε έδειξε τουλάχιστον ότι παρά τη γενικευμένη τρομοκρατία και καλλιέργεια του φόβου, ένας άλλος κόσμος είναι ακόμη και σήμερα εφικτός.»

Σταχυολόγημα –προτροπή να διαβαστεί ολόκληρο-  από το editorial του περιοδικού  «Θέσεις»

Τεύχος 120, περίοδος: Ιούλιος - Σεπτέμβριος 2012

Ολόκληρο εδώ:

http://www.theseis.com/index.php?option=com_content&task=view&id=1168&Itemid=29