ΟΛΟΙ ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ Δ.Ε.Θ

ΝΑ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΜΗΝΥΜΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

Στις 8  Σεπτεμβρίου στη ΔΕΘ διαδηλώνουμε ενάντια στα  μνημόνια και τα νέα  αντεργατικά μέτρα της συγκυβέρνησης.

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ!

Εργαζόμενοι, εργαζόμενες, άνεργοι, συνταξιούχοι, νέοι και νέες,

Η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ, διαψεύδοντας πλήρως τις προεκλογικές της δεσμεύσεις για επαναδιαπραγμάτευση – απαγκίστρωση από τα μνημόνια και εξαπατώντας το λαό, προετοιμάζει, εφαρμόζοντας πιστά το μνημόνιο, τη μεγαλύτερη λεηλασία που έχει υποστεί διαχρονικά η κοινωνία και η χώρα μας.

Με το νέο πακέτο σφαγιαστικών περικοπών των 11,7 δις ευρώ, που στο τέλος θα φτάσουν τα 22 δις ευρώ και για το οποίο έχει δεσμευτεί στην Τρόικα, προωθεί:

• Νέα τεράστια μείωση μισθών και συντάξεων.
• Μείωση ή κατάργηση κοινωνικών και προνοιακών επιδομάτων (ΕΚΑΣ, οικογενειακά, αναπηρικά, πολυτεκνικά κλπ).
• Κατάργηση ή  συγχώνευση εκατοντάδων δημοσίων οργανισμών
• Εφεδρεία και απολύσεις εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, μέχρι να συμπληρωθεί ο αριθμός των 150.000 αποχωρήσεων μέχρι το 2015.
• Συγχωνεύσεις - καταργήσεις νοσοκομείων, σχολείων, παιδικών σταθμών.
• Αναστολή νέων προσλήψεων.
• Περιορισμός των δημοσίων δαπανών για παιδεία, υγειονομική και φαρμακευτική περίθαλψη.

Τα μέτρα αυτά έρχονται να προστεθούν σε όλα τα προηγούμενα, που έχουν ήδη οδηγήσει την κοινωνία σε απόγνωση και την οικονομία σε διάλυση με ύφεση που θα φτάσει το 2012 στο 7%.

Η ανεργία έσπασε στη χώρα μας όλα τα μεταπολεμικά ρεκόρ, έχει φτάσει ήδη 24-25% και προβλέπεται να φτάσει στο τέλος του χρόνου το εφιαλτικό 28 - 30%. Οι μαζικές απολύσεις εργαζομένων έχουν γενικευτεί. Η ανεργία των νέων έχει ξεπεράσει το 50% και χιλιάδες από αυτούς με πτυχία και μεταπτυχιακά αναζητούν εργασία στο εξωτερικό.

Οι μισθοί στο Δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα μειώνονται δραματικά. Οι συντάξεις και τα επιδόματα ανεργίας έχουν εξανεμιστεί. Η επιβίωση των εργαζομένων, συνταξιούχων και ανέργων γίνεται πλέον αδύνατη. Οι εργασιακές σχέσεις και οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας έχουν πλήρως αποδιαρθρωθεί και οι εργαζόμενοι καλούνται να εργαστούν και να αμειφθούν για όσο και με όσα θέλουν οι εργοδότες.

Ο δημόσιος και κοινωνικός πλούτος της χώρας ξεπουλιέται αντί «πινακίου φακής». Η εκποίηση της Αγροτικής Τράπεζας και των δημοσίων επιχειρήσεων και υποδομών στρατηγικής και κοινωνικής σημασίας αποτελεί εθνικό έγκλημα, υπονομεύει ουσιαστικά την ίδια την ανάπτυξη και το μέλλον της χώρας.

Η μείωση μισθών και συντάξεων συνοδεύεται με τεράστια φορολογική επιβάρυνση εργαζομένων και συνταξιούχων, που απειλούνται με κατάσχεση ακόμα και πρώτης κατοικίας, εάν δεν πληρώσουν τους μισθούς τριών και τεσσάρων μηνών, που είναι ο υπεραυξημένος φόρος εισοδήματος και τα χαράτσια που τον συνοδεύουν.

Εκατοντάδες – χιλιάδες δανειολήπτες «πνίγονται μέσα στα χρέη τους». Οι μειώσεις των μισθών και συντάξεων έχουν καταστήσει αδύνατη την εξυπηρέτηση των δανείων τους.

Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, άνεργοι και συνταξιούχοι, , νέοι και νέες

Επί 2,5 χρόνια βιώνουμε την πλήρη ανατροπή των εργασιακών, μισθολογικών, ασφαλιστικών, κοινωνικών, δημοκρατικών δικαιωμάτων μας. Έχουμε γυρίσει ένα αιώνα πίσω. Η απόγνωση, η απελπισία, οι αυτοκτονίες έχουν γίνει πλέον στοιχεία της καθημερινότητάς μας.

Εάν εφαρμοστούν τα προωθούμενα μέτρα, ο λαός οδηγείται σε πλήρη φτωχοποίηση και η χώρα σε άτακτη χρεοκοπία.

Η κυβέρνηση στην προσπάθειά της να προλάβει και να αντιμετωπίσει τις κοινωνικές αντιδράσεις καλλιεργεί τον φόβο, επιχειρεί να οδηγήσει σε περιθωριοποίηση το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Επιστρατεύει τη βία για την καταστολή των κοινωνικών αγώνων (ελληνική χαλυβουργία). Επιδίδεται σε πογκρόμ σε βάρος φτωχών και εξαθλιωμένων μεταναστών. Οι κοινωνικές ομάδες που αντιδρούν χαρακτηρίζονται ως συντεχνίες και στοχοποιούνται έναντι των άλλων κοινωνικών στρωμάτων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ συνεχίζει να δέχεται σφοδρές επιθέσεις από το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο ως η κύρια δύναμη αντίστασης στα προωθούμενα μέτρα. Η κυβέρνηση, με τη βοήθεια των φιλικών της μέσων μαζικής ενημέρωσης, προσπαθεί να του φορτώσει τη χρεοκοπία της χώρας, στην οποία οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια οι δικές της μνημονιακές πολιτικές.

Η συγκυβέρνηση, όμως, δεν πείθει το λαό. Ο αυταρχισμός, τα ψέματα, ο εκφοβισμός δεν μπορούν να αποκρύψουν την πραγματικότητα ότι τα προωθούμενα μέτρα οδηγούν το λαό στην πλήρη εξαθλίωση.

Μαχητική αντιπολίτευση - συντονισμός «από τα κάτω» για να φύγουν το γρηγορότερο .

Εργαζόμενοι/ες, συνταξιούχοι, άνεργοι, νέοι και νέες

Φοβούνται τις λαϊκές αντιδράσεις. Ο πρωθυπουργός κρύβεται από το λαό. Αποφεύγει να μιλήσει στην ΔΕΘ, πιστεύοντας ότι θα αποφύγει τις λαϊκές αντιδράσεις, οι οποίες, όμως, εξαιτίας της αγριότητας των προωθούμενων πολιτικών θα είναι εντονότερες από κάθε άλλη φορά.

Πρέπει να είμαστε όλοι και όλες εκεί!

Η φετινή κινητοποίηση εργατικών συνδικάτων και κοινωνικών κινημάτων στις 8 Σεπτεμβρίου στη ΔΕΘ πρέπει να είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Να αποτελέσει την αγωνιστική αφετηρία για ένα νέο και νικηφόρο κύκλο αγώνων του εργατικού κινήματος ενάντια στη συγκυβέρνηση, την τρόικα, το οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο και τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της ευρωζώνης και της ΕΕ.

Με τη μαζική συμμετοχή μας στις κινητοποιήσεις στη ΔΕΘ, με σχεδιασμένη κλιμάκωσή τους, με την πιο πλατειά εργατική ενότητα και συσπείρωση, μπορούμε να τους διαμηνύσουμε ότι δεν θα τους επιτρέψουμε να μας γυρίσουν σε εργασιακό καθεστώς δουλείας και ανασφάλειας. Ότι μπορούμε  να υπερασπίσουμε και να επανακτήσουμε τα δικαιώματά μας.

Μπορούμε και πρέπει με την οργάνωση, συσπείρωση, ενότητα και κινητοποίηση της εργατικής βάσης να ξεπεράσουμε την συμβιβαστική στάση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) αλλά και την πολιτική περιχαράκωσης του ΠΑΜΕ.

Μπορούμε και πρέπει μέσα από την ανάπτυξη των εργατικών αγώνων να διαμορφώσουμε ένα διακριτό αγωνιστικό συνδικαλιστικό ρεύμα, που θα διεκδικήσει την πλειοψηφία στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα και θα αγωνιστεί για την ανασυγκρότησή του σε διεκδικητική, ταξική κατεύθυνση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ αγωνίζεται για τη συνεργασία των δυνάμεων της Αριστεράς αφενός για την στήριξη και ανάπτυξη των λαϊκών αγώνων για να ανατραπούν οι μνημονιακές πολιτικές και αφετέρου για μία κυβέρνηση της Αριστεράς, που στηριγμένη στο λαό και σ΄ ένα κοινό προωθημένο πρόγραμμα θα προωθήσει την έξοδο από την κρίση προς όφελος των λαϊκών αναγκών και προοδευτικές αλλαγές με κατεύθυνση το σοσιαλισμό.

Αγωνιζόμαστε για:

• Ακύρωση των Μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων τους.
• Καταγγελία των επαχθών όρων των δανειακών συμβάσεων.
• Αποδέσμευση της χώρας από την τρόικα.
• Διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους.
• Εθνικοποίηση – κοινωνικοποίηση των τραπεζών.
• Αναδιανομή του πλούτου με δίκαιο φορολογικό σύστημα, που θα ανακουφίζει τα λαϊκά στρώματα  και θα επιβαρύνει τις μεγάλες περιουσίες και εισοδήματα.
• Να πάρουμε πίσω όσα χάσαμε σε μισθούς, συντάξεις, δικαιώματα.
• Ρύθμιση χρεών υπερχρεωμένων λαϊκών νοικοκυριών προς τις τράπεζες.
• Υπεράσπιση και επανάκτηση της δημόσιας περιουσίας .
• Προστασία, κατοχύρωση και διεύρυνση της δημόσιας υγείας, παιδείας, κοινωνικής ασφάλισης και πρόνοιας.
• Απόκρουση του κυβερνητικού αυταρχισμού και της ακροδεξιάς φασιστικής και ρατσιστικής απειλής.
• Οικονομική κοινωνική ανόρθωση, παραγωγική και αναπτυξιακή ανασυγκρότηση της χώρας.

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ στην κινητοποίηση των συνδικάτων και των κοινωνικών κινημάτων στη ΔΕΘ στις 8 Σεπτέμβρη.

ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: Βενιζέλου και Εγνατίας και 5:30μμ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: Άγαλμα Βενιζέλου 6:00 μμ

Δηλώστε συμμετοχή για μετακίνηση στη Θεσσαλονίκη ΔΩΡΕΑΝ: ΤΗΛ 2103829910

Οι ευρωπαϊκές εξελίξεις, μετά τη Σύνοδο Κορυφής στις 29/6/2012, απαιτούν νέο σχέδιο δράσης της Αριστεράς συσπειρωμένης σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο

Τα τελευταία δυόμισι χρόνια, η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα όργανά της, προσπάθησαν, με την εφαρμογή ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών, να αντιμετωπίσουν την τεράστια κρίση του συστήματος και να διασώσουν την ΟΝΕ και την ευρωζώνη.

Η πολιτική αυτή, όπως ήταν φυσικό, δεν μπόρεσε να δώσει λύσεις στα οξύτατα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ευρωζώνη κι ολόκληρη η Ε.Ε. Η κρίση του δημόσιου χρέους, η ύφεση και η εκρηκτική άνοδος της ανεργίας, εντείνουν τις μακροοικονομικές ανισορροπίες, επιβραδύνουν την ανάκαμψη της οικονομίας και απειλούν την ευρωζώνη στο σύνολό της, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο το ευρώ και τη σταθερότητα της ΟΝΕ.

Με το άγχος αυτής της κατάστασης, η Σύνοδος των αρχηγών Κρατών και Κυβερνήσεων της Ευρωζώνης αρχικά και η Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε. στη συνέχεια, συζήτησαν στις Συνόδους τους της 29 Ιούνη, μια έκθεση με τίτλο «Προς μια ουσιαστική Οικονομική και Νομισματική Ένωση» η οποία εκπονήθηκε από τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, κ. Herman Van Rompuy, σε στενή συνεργασία με τους Προέδρους της Κομισιόν, της Ευρωομάδας και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και αποφάσισαν ένα «συγκεκριμένο και χρονικά δεσμευτικό οδικό χάρτη για την υλοποίηση της πραγματικής Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης».

Μαζί με την έκθεση των 4 Προέδρων για την «πραγματική ΟΝΕ» (αλήθεια πόσο αποδυναμωμένη πρέπει να θεωρούν τη σημερινή ΟΝΕ, ώστε να κάνουν λόγο για πραγματική;), η Σύνοδος Κορυφής των 27, αποφάσισε να επαναφέρει στη συζήτηση το γνωστό Σύμφωνο για το ευρώ με την πλήρη αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και να προωθήσει και ένα νέο Σύμφωνο για την ανάπτυξη και την απασχόληση, που επαναφέρει στις σημερινές συνθήκες τις αντεργατικές επιλογές της αλήστου μνήμης «Λευκής Βίβλου» του Ντελόρ για την ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα και την απασχόληση.

1.            Η έκθεση για μια Ουσιαστική Οικονομική και Νομισματική Ένωση

 Η έκθεση τονίζει ότι μια πραγματική Οικονομική και Νομισματική Ένωση πρέπει να δίνει απάντηση στις μακροχρόνιες προκλήσεις με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπη η ΟΝΕ. Η ευρωζώνη είναι ανομοιογενής και η χάραξη πολιτικής σε εθνικό επίπεδο οδηγεί σε πολλές οικονομικές αποφάσεις. Ωστόσο, τονίζει η έκθεση, οι εθνικές πολιτικές δεν μπορούν να αποφασίζονται μεμονωμένα εάν οι επιπτώσεις τους διαδίδονται γρήγορα στο σύνολο της ευρωζώνης. Συνεπώς, λέει, αυτές οι εθνικές πολιτικές πρέπει να λαμβάνουν πλήρως υπόψη την πραγματικότητα της ένταξής τους σε μια νομισματική ένωση. Για να διασφαλιστεί η σταθερότητα και η μεγέθυνση στην ευρωζώνη, τα κράτη μέλη πρέπει να δρουν και να συντονίζονται με βάση κοινούς κανόνες. Πρέπει να υπάρχουν τρόποι διασφάλισης της συμμόρφωσης των κρατών μελών όταν υπάρχουν αρνητικές επιπτώσεις, για τα άλλα μέλη της ΟΝΕ.

Στη βάση αυτή η έκθεση προτείνει την προώθηση μιας «σταθερής» και «ευημερούσας» ΟΝΕ με βάση τέσσερα συστατικά στοιχεία:

·           Ενοποιημένο χρηματοοικονομικό πλαίσιο που να διασφαλίζει τη χρηματοοικονομική σταθερότητα στη ζώνη του ευρώ κυρίως και να ελαχιστοποιεί το κόστος ενδεχόμενης τραπεζικής χρεοκοπίας. Ένα τέτοιο πλαίσιο προάγει, λέει η έκθεση, την ευθύνη για εποπτεία σε ευρωπαϊκό επίπεδο και προβλέπει κοινούς μηχανισμούς για την εξυγίανση των τραπεζών και την εγγύηση των καταθέσεων.

·           Ενοποιημένο δημοσιονομικό πλαίσιο που θα διασφαλίζει τη χάραξη «υγιούς» δημοσιονομικής πολιτικής σε εθνικό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο και θα περιλαμβάνει τον συντονισμό, την από κοινού λήψη αποφάσεων, με περισσότερη επιβολή και μέτρα ενόψει έκδοσης κοινών χρεογράφων.

·           Ενοποιημένο πλαίσιο οικονομικής πολιτικής το οποίο θα διαθέτει επαρκείς μηχανισμούς, ώστε να εφαρμόζονται εθνικές και ευρωπαϊκές πολιτικές, οι οποίες να προωθούν «βιώσιμη» ανάπτυξη, απασχόληση και ανταγωνιστικότητα που να είναι συμβατές με την ομαλή λειτουργία της ΟΝΕ.

·           Ενισχυμένη δημοκρατική νομιμοποίηση και λογοδοσία της λήψης αποφάσεων στο πλαίσιο της ΟΝΕ, η οποία θα βασίζεται στην από κοινού άσκηση της κυριαρχίας για τις κοινές πολιτικές και την «αλληλεγγύη».

Όπως τονίζει η έκθεση και οι αποφάσεις, που πάρθηκαν από τις Συνόδους Κορυφής των 17 και των 27 (ευρωζώνης και συνολικής Ε.Ε.) και τα 4 παραπάνω στοιχεία είναι αναγκαία για την μακροπρόθεσμη σταθερότητα και «ευημερία» εντός της ΟΝΕ και θα απαιτήσουν πολλές περαιτέρω προσπάθειες, μεταξύ των οποίων κάποια στιγμή μελλοντικά και πιθανές αλλαγές των συνθηκών της Ε.Ε..

Είναι φανερό, όμως, ότι και τα 4 αυτά στοιχεία – ενοποιημένο χρηματοοικονομικό, δημοσιονομικό και πλαίσιο οικονομικής πολιτικής, αλλά και πολύ περισσότερο η ενισχυμένη δημοκρατική νομιμοποίηση και λογοδοσία, που βάζει ζήτημα κυριαρχίας – αποτελούν σοβαρές και προκλητικές απειλές για τις χώρες ιδιαίτερα του Ευρωπαϊκού Νότου κι ακόμη πιο ιδιαίτερα για χώρες, όπως η Ελλάδα.

Τίθεται, επομένως, ζήτημα άμεσης διαμόρφωσης σχεδίου δράσης του ΣΥΡΙΖΑ και ολόκληρης της Ριζοσπαστικής Αριστεράς (αλλά και κάθε έλληνα πολίτη, που κατανοεί τί σημαίνουν όλα αυτά για την εθνική μας ανεξαρτησία και τη λαϊκή μας κυριαρχία), στην κατεύθυνση μιας συσπειρωμένης στο εσωτερικό, αλλά και διαρθρωμένης σε κοινή δράση με λαούς και κινήματα των άλλων χωρών, ιδιαίτερα του Ευρωπαϊκού Νότου, αντίστασης και πάλης, που να θέτει θέματα Ενιαίας Εσωτερικής Αγοράς, ευρώ και ευρωζώνης, στην κατεύθυνση υπεράσπισης της οικονομικής, δημοσιονομικής, εθνικής ανεξαρτησίας και λαϊκής κυριαρχίας, σε όφελος του λαού και του τόπου.

Η ανάγκη άμεσης κινητοποίησης των Αριστερών Ριζοσπαστικών πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων στην κατεύθυνση αυτή, επιβάλλεται από το γεγονός ότι, στα πλαίσια των 4 σημείων στα οποία στηρίζεται η  περιβόητη «πραγματική ΟΝΕ», με απόφαση της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης, ήδη προωθούνται:

·         Στη βάση του ενοποιημένου χρηματοοικονομικού πλαισίου, η θέσπιση ενιαίου εποπτικού μηχανισμού για τις Τράπεζες, που θα διαχειρίζεται προσωρινά και μέχρι τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ), η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). Μετά την δημιουργία του ΕΜΣ η διαχείριση του εποπτικού μηχανισμού για τις Τράπεζες θα περάσει σ’ αυτόν, ενώ αποφασίστηκε από τώρα να δώσουν στον ΕΜΣ τη δυνατότητα να χρηματοδοτεί άμεσα, όχι βέβαια τις χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα, αλλά τις Τράπεζες.

·          Σε εφαρμογή του ενοποιημένου δημοσιονομικού πλαισίου, προωθείται η μεγαλύτερη ομαδοποίηση της λήψης αποφάσεων επί των προϋπολογισμών, η σύμμετρη ομαδοποίηση των κινδύνων εντός της ευρωζώνης, ώστε να εμποδίζονται και να διορθώνονται οι μη βιώσιμες δημοσιονομικές πολιτικές σε κάθε κράτος μέλος. Για το σκοπό αυτό, πέρα από την εφαρμογή των μέτρων που έχουν συμφωνηθεί ήδη βάσει του ενισχυμένου πλαισίου οικονομικής διακυβέρνησης (κυρίως του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης και της Συνθήκης για τη Σταθερότητα, το Συντονισμό και τη Διακυβέρνηση), θα μπορούν να συμφωνούνται από κοινού τα ανώτατα όρια των ετήσιων επιπέδων των ισοζυγίων των Προϋπολογισμών και του δημόσιου χρέους των κρατών μελών. Μια πλήρης δημοσιονομική ένωση, λέει η απόφαση της Ευρωζώνης, προϋποθέτει την ανάπτυξη ισχυρότερων δυνατοτήτων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ικανών να διαχειρίζονται τις οικονομικές αλληλεξαρτήσεις και, εν τέλει, την ανάπτυξη σε επίπεδο ευρωζώνης ενός δημοσιονομικού φορέα, μιας φορολογικής υπηρεσίας.

·          Στη βάση ενός ενοποιημένου πλαισίου οικονομικής πολιτικής, είναι σημαντικό, λέει η απόφαση της Ευρωζώνης, με εφαρμογή των αρχών που διατυπώθηκαν στο Ευρωπαϊκό εξάμηνο και στο Σύμφωνο για το ευρώ, το πλαίσιο για τον συντονισμό της πολιτικής να καταστεί πιο εκτελεστό, ώστε οι τυχόν βιώσιμες πολιτικές να μην θέτουν σε κίνδυνο τη σταθερότητα στην ΟΝΕ.

·         Στα πλαίσια της ενισχυμένης δημοκρατικής νομιμοποίησης και λογοδοσίας, η εκ του σύνεγγυς συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των Εθνικών Κοινοβουλίων στις αποφάσεις για τους εθνικούς προϋπολογισμούς, θα έχει, λέει η απόφαση της Ευρωζώνης,  καθοριστική σημασία. Η μετάβαση σε περισσότερο ενοποιημένες διαδικασίες λήψης  δημοσιονομικών αποφάσεων μεταξύ χωρών, θα απαιτήσει ισχυρούς μηχανισμούς και νόμιμη και υπεύθυνη από κοινού λήψη αποφάσεων. Χρειάζεται, επομένως (λέμε εμείς), το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα Εθνικά Κοινοβούλια, οι μόνοι άμεσα εκλεγμένοι θεσμοί της Ε.Ε. να χρησιμοποιηθούν ως πλυντήρια νομιμοποίησης των επιλογών της οικονομικής και διοικητικής νομενκλατούρας των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Κρατών-μελών.

       Τέλος, η Σύνοδος Κορυφής των 27, αποφάσισε, σχετικά με την έκθεση για την ΟΝΕ ότι στη συνέχεια θα εξετάσουν τι μπορεί να γίνει στο πλαίσιο των ισχυουσών Συνθηκών και ποια μέτρα θα απαιτούσαν αλλαγή της Συνθήκης. Τα κράτη-μέλη, για να εξασφαλιστεί η ενεργή συμμετοχή τους, θα συμμετέχουν στους προβληματισμούς και σε τακτικές διαβουλεύσεις. Θα υπάρξουν διαβουλεύσεις και με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Τον Οκτώβριο του 2012 θα υποβληθεί ενδιάμεση έκθεση και τελική έκθεση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δεκεμβρίου. Εδώ χρειάζεται να υπάρξει η κατάλληλη προετοιμασία μας για παρεμβάσεις γενικά, όσο και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.

Ιδιαίτερη επίσης μελέτη χρειάζεται σχετικά με την αναθέρμανση του ενδιαφέροντος για το Σύμφωνο για το ευρώ και το νέο Σύμφωνο για την ανάπτυξη και την απασχόληση και τα ζητήματα που βάζουν αυτά τα δύο Σύμφωνα.

Ιδιαίτερα πρέπει να απασχολήσουν, επίσης, οι αποφάσεις του Συμβουλίου Οικονομικής και Δημοσιονομικής Πολιτικής (του γνωστού ECOFIN) της 29^ης Ιουνίου 2012 σχετικά:

·         με τις ανά χώρα συστάσεις προς τα κράτη μέλη σχετικά με τις οικονομικές και δημοσιονομικές πολιτικές τους. Να εξεταστεί τι συνιστά για την Ελλάδα.  

·         με τους κανονισμούς α) για την ενισχυμένη παρακολούθηση και αξιολόγηση των σχεδίων δημοσιονομικών προγραμμάτων των κρατών-μελών της ευρωζώνης, ιδίως όσων υπόκεινται σε διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος και β) για την ενισχυμένη εποπτεία των κρατών-μελών της ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν σοβαρές οικονομικές δυσκολίες ή αιτούνται χρηματοδοτική βοήθεια. Πάλι τι ακριβώς συνιστά για την Ελλάδα και πως αντιμετωπίζεται.

·         με την αναθεωρημένη σύσταση του Συμβουλίου, στο πλαίσιο της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος της ΕΕ, σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να λάβει η Ισπανία για να διορθώσει το δημοσιονομικό της έλλειμμα, παρέχοντάς της ένα επιπλέον έτος, μέχρι το 2014, για να το πράξει λόγω δυσμενών οικονομικών συνθηκών. Και

·         Τέλος, με τη δήλωση της Διάσκεψης Κορυφής της Ευρωζώνης της 29^ης Ιουνίου 2012, που ζήτησε την ταχεία σύναψη του μνημονίου συμφωνίας, που συνδέεται με την παροχή οικονομικής στήριξης προς την Ισπανία για την ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού της τομέα, η οποία στήριξη θα παρασχεθεί από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ) μέχρις ότου καταστεί διαθέσιμος ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ΕΜΣ), ο οποίος στη συνέχεια θα αναλάβει τις υποχρεώσεις της συμφωνίας, χωρίς καθεστώς προτεραιότητας. Το περιεχόμενο του Μνημονίου αυτό πρέπει να μας απασχολήσει ιδιαίτερα, από τη στιγμή που μάλλον με κάποια βιασύνη χαιρετίστηκε η έλλειψή του και απαιτήθηκε να ισχύσει και για την περίπτωση της χώρας μας.

Αθήνα 15 Ιουλίου 2012                                                       Γιάννης Θεωνάς

Ένα νέο μοντέλο οργανωτικής συγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ στις νέες συνθήκες

 του Γιάννη Θεωνά

1. Εισαγωγή

Είναι γεγονός πως η εκτίναξη του ΣΥΡΙΖΑ από το 4,6% του 2009, στο 17% του Μάη και το 27% του Ιούνη 2012, ίσως εξέπληξε πολύ και πολλούς, σε τέτοιο βαθμό, που άρχισαν να αναπτύσσονται επιχειρήματα και ιδέες, που μάλλον έχουν πολύ μικρή σχέση με μια νηφάλια προσεκτική διαχείριση του αποτελέσματος και της νέας κατάστασης στην οποία βρέθηκε το πολιτικό σκηνικό της χώρας.

Ξαφνικά ανακαλύψαμε ότι η κομματική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε προφανή αναντιστοιχία

 με τους πάνω από 1.650.000 πολίτες που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να περάσει σε νέα φάση, ότι μόνο η μετατροπή σε ενιαίο κόμμα μπορεί να τον αναδείξει σε κυβερνητική εξουσία (επιβεβαιώνεται έτσι ο σ. Μανώλης Γλέζος, που επέμενε και επιμένει ότι δεν αναδειχτήκαμε σε πρώτο κόμμα γιατί ποτέ δεν το πιστέψαμε), ότι πρέπει να οικοδομήσουμε κάτι νέο και διαφορετικό, ότι δεν μπορούμε να μείνουμε κάτι από τα ίδια, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ των Συνιστωσών έχει πεθάνει και άλλα παρόμοια.

Απέναντι σ’ όλα αυτά θα μπορούσε κάποιος να απαιτήσει απαντήσεις σ’ ένα πολύ απλό ερώτημα: Αλήθεια ποιος μας έφερε ως εδώ; Δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ με όλα αυτά που του καταλογίζονται;

Ασφαλώς ο ΣΥΡΙΖΑ είναι. Γιατί όμως ο ΣΥΡΙΖΑ;

Θα επικαλεσθώ εδώ και θα συμφωνήσω με την απάντηση που έδωσε στο ίδιο, έστω ρητορικό,  ερώτημα ο σ. Αλέξης Τσίπρας, στην παρέμβασή του, σε μια σημαντική πολιτική εκδήλωση, με την οποία έκλεισε το φετινό φεστιβάλ Resistance της ΚΟΕ.

«Η ανατροπή στις εκλογές», τόνισε ο σ. Αλέξης, «δεν ήταν έκπληξη. Έχει να κάνει με δύο βασικά χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ταυτόχρονα μια πολιτική δύναμη με μια σκληρή ριζοσπαστική πολιτική ταυτότητα, αλλά και μια ανοικτή πολιτική δύναμη. Πλουραλιστική δύναμη, ευρύχωρη. Αυτός ο συνδυασμός ήταν καταλυτικός». Και συνέχισε τονίζοντας ότι «… τα βήματα που θα ακολουθήσουμε το επόμενο διάστημα, θα είναι δύσκολα, αλλά καλούμαστε να αναλάβουμε μια μεγάλη ιστορική ευθύνη. Να διεκδικήσουμε τον κοινωνικό μετασχηματισμό στην Ελλάδα, να αγωνιστούμε για λογαριασμό και των υπολοίπων λαών της Ευρώπης». Και κατέληξε υπογραμμίζοντας «.. να μη χάσουμε τα βασικά εκείνα χαρακτηριστικά που μας έφεραν έως εδώ. Την ενότητα μέσα από τη δράση, μέσα από τον πλουραλισμό, αλλά και το βασικό μας όραμα που είναι η ενότητα της Αριστεράς.».  

Στη βάση αυτή, ασφαλώς, χρειάζονται να γίνουν αρκετά πράγματα και στον ιδεολογικοπολιτικό τομέα και τις προγραμματικές επεξεργασίες μας, αλλά ακόμη περισσότερα στον οργανωτικό τομέα, πράγματα που έχουν αποφασιστεί επανειλημμένα στις 4 Πανελλαδικές μας Συνδιασκέψεις, αλλά δυστυχώς έχουν παραμείνει στα χαρτιά τόσα χρόνια.

Σ’ αυτόν, ακριβώς, τον τομέα, τον οργανωτικό, θα προσπαθήσω να συμβάλω σήμερα με αυτό το σημείωμά μου, περιγράφοντας ένα οργανωτικό μοντέλο, που θα λύσει, κατά τη γνώμη μου, πολλά προβλήματα ένταξης, δράσης και δημοκρατικής λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ από την μικρότερη Οργάνωσή του, στο πιο μικρό χωριό της Ελλάδας, μέχρι την κορυφή, χωρίς ο ΣΥΡΙΖΑ να χάσει κανένα από τα βασικά χαρακτηριστικά για τα οποία έκανε λόγο ο σ. Αλέξης Τσίπρας.

2. Γενικά για την Οργανωτική Συγκρότηση

Το εκλογικό αποτέλεσμα του Ιουνίου και η διάθεση χιλιάδων πολιτών, που ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, να ενταχθούν στις οργανωμένες δυνάμεις του, αλλά και ο χαρακτήρας της κρίσης που βιώνει η χώρα μας και ο λαός μας, που αναμένεται να οξύνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση μετά και τις προκλητικές αποφάσεις των Συνόδων Κορυφής Ε.Ε. και Ευρωζώνης στις 28 και 29 Ιουνίου 2012, θέτουν τον ΣΥΡΙΖΑ απέναντι σε νέες υποχρεώσεις και καθήκοντα, όπως:

·               Την ακόμη μεγαλύτερη στροφή του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία και τα προβλήματα του λαού κεντρικά, τοπικά και κλαδικά.

·               Την ανάληψη νέων πρωτοβουλιών παραπέρα διεύρυνσης του ενωτικού μας εγχειρήματος με δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, της Ριζοσπαστικής Οικολογίας και δυνάμεις του σοσιαλιστικού χώρου που αποδεσμεύονται από τις επιλογές της μεταλλαγμένης σοσιαλδημοκρατίας.

·               Την παραπέρα επεξεργασία μιας προοδευτικής αριστερής λύσης στο πολιτικό πρόβλημα της χώρας με την άσκηση αποφασιστικής και αποτελεσματικής αντιπολίτευσης απέναντι στην πολιτική και τις μνημονιακές και αντιλαϊκές επιλογές της τρικομματικής κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, με τη συγκρότηση μιας ακόμη πιο διευρυμένης λαϊκής πλειοψηφίας με πυρήνα που θα συσπειρώνει ολόκληρη τη Ριζοσπαστική Αριστερά.

·               Το βάθεμα των προγραμματικών επεξεργασιών μας, με την παραπέρα διαμόρφωση ενός συνεκτικού πολιτικού σχεδίου, που θα επιβεβαιώνει τον στρατηγικό στόχο του ΣΥΡΙΖΑ για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας. Πολιτικό σχέδιο, που θα συνδέει, επίσης, την εναλλακτική προγραμματική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ με την προοπτική του σοσιαλισμού, που καταργεί την εκμετάλλευση και την καταπίεση, της σοσιαλιστικής κοινωνίας, όπου όλοι οι άνθρωποι διαμορφώνουν οι ίδιοι τις τύχες τους, συμφιλιωμένοι με τη φύση και το περιβάλλον.

Σχετικά με το μοντέλο οργανωτικής συγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται να επισημανθούν δύο αρχικές σκέψεις:

Ο τρόπος διαμόρφωσης των αποφάσεων και της πολιτικής, αποκτά, ιδιαίτερα για τα αριστερά Κόμματα και Φορείς, πολύ μεγάλη σημασία γιατί αποτελεί πρόκριμα και υπόδειγμα για το πώς θα διαμορφώσουν τις συνθήκες και τους όρους άσκησης της εξουσίας, όταν θα κατακτήσουν τη λαϊκή πλειοψηφία.

Χρειάζεται να παίρνονται όλα τα μέτρα που θα δώσουν καθαρή εικόνα, δύναμη και προοπτική στο εγχείρημα της συνεργασίας και θα βοηθήσουν να προχωρήσουμε σε ανώτερες μορφές πολιτικής ενότητας.

Ουσιώδης προϋπόθεση γι’ αυτό είναι η ενεργοποίηση χιλιάδων αγωνιστών και αγωνιστριών που βρίσκονται έξω από τις οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τον αναγνωρίζουν ως πολιτική τους εκπροσώπηση και θέλουν να συμμετέχουν στις συλλογικές διαδικασίες του.

Βασικό κρίκο αυτής της προσπάθειας αποτελεί η συγκρότηση και λειτουργία όλων των οργανώσεων τοπικών, κλαδικών, περιφερειακών, αλλά και των κεντρικών οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ.

3. Το μοντέλο Οργανωτικής Συγκρότησης

Ένα σύγχρονο μοντέλο οργανωτικής συγκρότησης, ενός σχήματος κοινής δράσης και πολιτικής συνεργασίας, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να ξεκινάει από τη δημιουργία Τοπικών και Κλαδικών Οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ παντού. Σε κάθε πόλη και χωριό σ’ ολόκληρη τη χώρα, σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε Κλάδο Εργαζομένων, σε κάθε κοινωνικό στρώμα Αγροτών ή Επαγγελματοβιοτεχνών.

Στην κατεύθυνση αυτή οι Οργανώσεις σε Τοπικό, Δημοτικό, Νομαρχιακό,  Περιφερειακό και Πανελλαδικό επίπεδο, διασυνδέονται με τρόπο που να προωθούν την έκφραση και δράση τους, παίρνοντας υπόψη όλα τα επίπεδα διάρθρωσης της Διοικητικής δομής της χώρας, δηλαδή τοπικό (για κάθε μεμονωμένη πόλη ή χωριό), δημοτικό (για όλους τους Δήμους ή τις Δημοτικές Ενότητες), Νομαρχιακό (για όλες τις Νομαρχιακές ή Περιφερειακές Ενότητες), Περιφερειακό (για τις 13 Περιφέρειες της χώρας) και Πανελλαδικό (για το σύνολο της χώρας).

Αντίστοιχα οι Κλαδικές Εργατοϋπαλληλικές, Αγροτικές ή Επαγγελματοβιοτεχικές Οργανώσεις, διασυνδέονται σε Τοπικό, Νομαρχιακό, Ομοσπονδιακό ή και Πανελλαδικό επίπεδο.

Στη βάση αυτή το μοντέλο οργανωτικής συγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ, περιλαμβάνει τα ακόλουθα επίπεδα Οργανώσεων:

        3.1 Τοπικές Επιτροπές

Εφαρμόζοντας την αρχή «ΣΥΡΙΖΑ παντού», δημιουργούνται Τοπικές Οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ σ’ όλες τις πόλεις και τα χωριά της χώρας. Ακόμη και στα πιο μικρά χωριά μπορεί να υπάρξει Τοπική Οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ ακόμη κι από 3 τουλάχιστον μέλη, τα οποία ορίζουν ένα πρόσωπο ως Γραμματέα της Οργάνωσης. Σε κάθε πόλη δημιουργείται Τοπική Οργάνωση, της οποίας η Τοπική Συνέλευση, εκλέγει ολιγομελή Γραμματεία (3,5,7 η περισσότερα άτομα, ανάλογα με το μέγεθος της Οργάνωσης)

Τα μέλη όλων των Τοπικών Οργανώσεων σε επίπεδο χωριών και πόλεων, που ανήκουν στον ίδιο Δήμο ή την ίδια Δημοτική Ενότητα, αποτελούν την Συνέλευση της Τοπικής Επιτροπής του Δήμου ή της Δημοτικής Ενότητας. Οι Συνελεύσεις αυτές εκλέγουν, για θητεία που καθορίζεται με ενιαία κριτήρια από τα Κεντρικά Όργανα του ΣΥΡΙΖΑ, την Γραμματεία της Τοπικής Επιτροπής του Δήμου ή της Δημοτικής Ενότητας, καθώς και αντιπροσώπους για ανώτερα Σώματα του Νομού, της Περιφέρειας ή Πανελλαδικά.

Ειδικά στον Δήμο Αθηναίων θα μπορούσαν να συσταθούν και Διαμερισματικές Επιτροπές, με Διαμερισματική Συνέλευση σε κάθε ένα από τα 6 Διαμερίσματα, που θα συγκροτείται από εκλεγμένους αντιπροσώπους των Τοπικών Οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ στις γειτονιές του Διαμερίσματος και θα εκλέγει τη Γραμματεία του Διαμερίσματος και αντιπροσώπους στην Δημοτική Συνέλευση του Δήμου της Αθήνας.

  3.2 Νομαρχιακές Επιτροπές  

Οι Συνελεύσεις όλων των Τοπικών Επιτροπών των Δήμων ή των Δημοτικών Ενοτήτων κάθε μιας από τις 56 Εκλογικές Περιφέρειες ή αλλιώς Περιφερειακές Ενότητες της χώρας, εκλέγουν, με σύνθεση και για θητεία που καθορίζονται με ενιαία κριτήρια από τα Κεντρικά Όργανα του ΣΥΡΙΖΑ, την Γραμματεία της Νομρχιακής Ενότητας, τους αντιπροσώπους για την Περιφερειακή Συνέλευση κάθε μιας από τις 13 Περιφέρειες της χώρας, καθώς και τους αντιπροσώπους για την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη ή για το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ.  

        3.3 Περιφερειακές Επιτροπές       

  Οι Συνελεύσεις κάθε μιας από τις 13 Περιφερειακές Επιτροπές, εκλέγουν με σύνθεση και με θητεία που καθορίζονται με ενιαία κριτήρια από τα Κεντρικά Όργανα του ΣΥΡΙΖΑ, την Γραμματεία κάθε Περιφερειακής Επιτροπής.

           3.4 Κλαδικές Επιτροπές

Με αντίστοιχο τρόπο διαμορφώνονται σ’ όλα τα επίπεδα, Τοπικό, Νομαρχιακό, Περιφερειακό και Πανελλαδικό, οι Κλαδικές Οργανώσεις  των Εργατοϋπαλλήλων, Αγροτών και Επαγγελματοβιοτεχών.

Όλες οι Τοπικές και Κλαδικές Επιτροπές, με πρωτοβουλία των Γραμματειών και των Συνελεύσεών τους, συγκροτούν ολιγομελείς ομάδες δουλειάς από μέλη κάθε Οργάνωσης, οι οποίες μελετούν όλα τα προβλήματα (οικονομικά, κοινωνικά, προϋπολογισμού δαπανών, υγείας, παιδείας, περιβάλλοντος, αλληλεγγύης, εργασιακά, αγροτικά, μικρομεσαίων επιχειρήσεων, συγκοινωνιακά, τοπικής αυτοδιοίκησης κλπ), που απασχολούν την περιοχή τους, διαμορφώνουν εικόνα και καταγραφή των προβλημάτων, καθώς και θέσεις και μορφές δράσης για την επίλυσή τους. Όλα αυτά συζητούνται στις Συνελεύσεις σε όλα τα επίπεδα και αποφασίζονται δράσεις σε συνεργασία με τα κοινωνικά κινήματα εργατών, αγροτών, ΕΒΕ της περιοχής τους.

          4. Τα Κεντρικά Όργανα του ΣΥΡΙΖΑ

    Τα Κεντρικά Όργανα του ΣΥΡΙΖΑ είναι η Κεντρική Πολιτική Επιτροπή και η Κεντρική Γραμματεία.

 4.1  Η Κεντρική Πολιτική Επιτροπή

         Η Κεντρική Πολιτική Επιτροπή, είναι το Πανελλαδικό αποφασιστικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ, εκλέγεται, προσωρινά, από την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη και, όταν εγκριθεί Καταστατικό, από το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ.

Η Κεντρική Πολιτική Επιτροπή έχει 200 μέλη, από τα οποία μέχρι 50 μέλη θα προέρχονται από τις Συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και θα υποδείχνονται ανά 3 μέλη από κάθε Συνιστώσα, 30 μέλη θα υποδείχνονται από την Κοινοβουλευτική Ομάδα, 39 μέλη θα υποδείχνονται από τις 13 Περιφερειακές Επιτροπές, ανά 3 μέλη από κάθε Περιφερειακή Επιτροπή και 81 μέλη θα εκλέγονται απ’ ευθείας από την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη και αργότερα από το Συνέδριο.

         4.2 Η Κεντρική Γραμματεία  

Η Κεντρική Γραμματεία, έχει 25 μέλη, εκλέγεται από την Κεντρική Πολιτική Επιτροπή και περιλαμβάνει ένα τουλάχιστον μέλος από κάθε Συνιστώσα, που θα υποδείχνεται απ’ αυτήν.

Οι αποφάσεις στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή και στην Κεντρική Γραμματεία παίρνονται κατ’ αρχήν με συναίνεση και σε κάθε περίπτωση με πλειοψηφία των 2/3.

 4.3 Βοηθητικές και Θεματικές Επιτροπές

Για την καλύτερη οργάνωση της δουλειάς των Κεντρικών Οργάνων, συγκροτούνται με ευθύνη της Κεντρικής Γραμματείας Βοηθητικές Επιτροπές (ως Τμήματα της ΚΠΕ), όπως Επιτροπές Οργανωτική, Οικονομική, Επεξεργασίας Πολιτικής, Τεκμηρίωσης, Κοινωνικών Κινημάτων, Τοπικής Αυτοδιοίκησης κλπ, καθώς επίσης και Επιτροπές Μελέτης για συγκεκριμένα θέματα, όπως Υγεία, Παιδεία, Περιβάλλον, Πολιτισμός, Αθλητισμός, Δικαιώματα κλπ.

Επίσης, σε πλήρη διάκριση όμως με τις προηγούμενες Επιτροπές, μπορούν να συγκροτούνται Θεματικές Επιτροπές κινηματικού χαρακτήρα, για δημόσια δράση, όπως Επιτροπές Ειρήνης, Γυναικών, Νεολαίας, Δικαιωμάτων, Μεταναστευτικού, Υγείας, Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού κλπ.

 4.4 Γραφείο Τύπου

Η Κεντρική Γραμματεία, μεριμνά για τη δημιουργία Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, με υπεύθυνο Τύπου, που θα εξασφαλίζει πλουραλιστική παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ στα ΜΜΕ. Πρέπει κάποτε η εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ στα ιδιωτικά ή δημόσια κανάλια να μην είναι επιλογή των καναλιών, αλλά μόνον του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ.

Η Συνολική Οργανωτική Δομή του ΣΥΡΙΖΑ

Στη βάση των παραπάνω προτάσεων, η Οργανωτική Δομή του ΣΥΡΙΖΑ συνδέεται άμεσα με τη Διοικητική διαίρεση της χώρας και θα διαθέτει τα ακόλουθα όργανα και οργανώσεις:

·     Κεντρικά όργανα: 2 την Κεντρική Γραμματεία και την Κεντρική      

                                            Πολιτική Επιτροπή.

·     Πανελλαδικά Σώματα       :   1 Πανελλαδική Συνδιάσκεψη ή Συνέδριο

·     Περιφερειακές Επιτροπές: 13

·     Νομαρχιακές Επιτροπές  :  57

·     Διαμερισματικές Επιτροπές:6

·     Δημοτικές Επιτροπές       :325

·      Τοπικές Επιτροπές          : προσπάθεια ίδρυσης οργανώσεων ΣΥΡΙΖΑ σε μικρές πόλεις και χωριά, αν μπορούμε σε όλα.

Αθήνα 22 Ιουλίου 2012                                              Γιάννης Θεωνάς

                                                                                      μέλος της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ

Πρωτοβουλία Μελών ΣΥΡΙΖΑ Σαρωνικού γιά μάζωξη στη αίθουσα Συμβουλίων της κοινότητας Αναβύσσου την Παρασκευή 10/08 στις 8 το απόγευμα

Σύντροφοι και Συντρόφισσες, Φίλοι και Φίλες,

Το έργο της τρικομματικής συγκυβέρνησης αποδεικνύεται μέρα με τη μέρα όλο και πιο σκληρό για την κοινωνία, όλο και πιο επικίνδυνο για τη χώρα.

Η μνημονιακή τριανδρία οδηγεί τη χώρα στη χρεοκοπία και τη φέρνει ακόμα πιο κοντά στην έξοδο από την ευρωζώνη. Και το χειρότερο, στερεί κάθε δυνατότητα ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας, δίνοντας άρον - άρον «γη και ύδωρ» στην εγχώρια διαπλοκή και στην ευρωπαϊκή τοκογλυφία.

Η επιλογή τους να ξεπουλήσουν το δημόσιο πλούτο, όπως έκαναν και με την ΑΤΕ, αφαιρώντας από την ελληνική οικονομία κρίσιμα εργαλεία για τη παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, αποτελεί μεγαλύτερο έγκλημα από την εσωτερική υποτίμηση και τη βάναυση επίθεση στα εισοδήματα.

Το μόνο παρήγορο είναι ότι αυτή η πολιτική δεν θα μπορέσει να υλοποιηθεί, καθώς η κυβέρνηση δεν θα αντέξει υπό το βάρος της λαϊκής κατακραυγής.

Προκειμένου να ενδυναμώσουμε αυτήν τη λαϊκή αντίδραση παίρνουμε την προτωβουλία να οργανώσουμε αυτήν την μάζωξη με σκοπό:

• Την ανάδειξη των καίριων και σημαντικών πολιτικών ζητημάτων μέσα από μία οργανωμένη συζήτηση

• Την ανάδειξη των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ αναφορικά με αυτά τα ζητήματα

• Τις δράσεις που πρέπει να αναπτύξουμε προκειμένου να ενημερώσουμε τον κόσμο του Σαρωνικού και να ενδυναμώσουμε τις σχέσεις του με τον ΣΥΡΙΖΑ