ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΑΡΡΩΣΤΗΣΑΝ .. Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΕ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΥΓΕΙΑΣ.

Το κείμενο της συμφωνίας των τριών πολιτικών αρχηγών

Το κείμενο της συμφωνίας των τριών πολιτικών αρχηγών
Στη δημοσιότητα δόθηκε το κείμενο συμφωνίας μεταξύ των τριών πολιτικών αρχηγών που συμμετέχουν στην κυβέρνηση:
Προοίμιο
Η κυβέρνηση Εθνικής Ευθύνης που θα δημιουργηθεί με τη στήριξη των τριών κομμάτων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ ΔΗΜΑΡ) θα έχει πλήρεις αρμοδιότητες και χρονικό ορίζοντα όπως ορίζει το Σύνταγμα.
Στόχος της είναι να αντιμετωπίσει την κρίση, να ανοίξει το δρόμο της Ανάπτυξης και να αναθεωρήσει όρους της Δανειακής Σύμβασης (Μνημονίου), χωρίς να θέσει σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, ούτε την παραμονή της στο ευρώ . Και, ασφαλώς, χωρίς να αμφισβητήσει τους αυτονόητους στόχους μηδενισμού του δημοσιονομικού ελλείμματος, ελέγχου του χρέους και εφαρμογής των διαρθρωτικών αλλαγών που έχει ανάγκη η χώρα.
Στόχος επίσης είναι να δημιουργήσει τις συνθήκες για να βγει οριστικά η χώρα από την κρίση, καθώς κι από την ανάγκη εξάρτησης από δανειακές συμβάσεις στο μέλλον.
Η νέα κυβέρνηση Εθνικής Ευθύνης θα είναι όσο το δυνατόν πιο μικρή, λειτουργική και επιτελικού χαρακτήρα.
Δεν θα αποτελείται από «φέουδα» κομματικών επιρροών, θα λειτουργεί ενιαία, θα στηρίζεται στην διαφάνεια, στις προγραμματικές συμφωνίες των κομμάτων που την στηρίζουν και στη στελέχωση όλου του διοικητικού μηχανισμού με αξιοκρατικά κριτήρια.
Επίσης, θα στηρίζεται στην ευελιξία, ώστε επί μέρους διαφωνίες που μπορεί να υπάρξουν, να μην αναστέλλουν ούτε το έργο της ούτε τη συναίνεση που είναι απαραίτητη για τη συνέχιση του έργου της.
Τέλος, με πρωτοβουλία της νέας κυβέρνησης και του Προεδρείου της Βουλής, θα αλλάξει ο Κανονισμός Λειτουργίας της, ώστε να προσαρμοστεί η άσκηση νομοθετικού έργου και ο Κοινοβουλευτικός έλεγχος στις νέες συνθήκες των κυβερνήσεων συνεργασίας. Έτσι θα αναβαθμιστεί και ο ρόλος του Κοινοβουλίου.
Βάση της νέας κυβέρνησης συνεργασίας είναι η σύγκλιση απόψεων που υπήρξε και καταγράφηκε στα εξής ζητήματα, ευρύτερων κατευθύνσεων και άμεσης πολιτικής προτεραιότητας, χωρισμένα στα εξής κεφάλαια-κατηγορίες:
- Ζητήματα αναθεώρησης όρων της Δανειακής σύμβασης.
- Ζητήματα Αναπτυξιακής Ανασυγκρότησης, Κοινωνικής Προστασίας και πολιτικών που δεν συνδέονται με το Μνημόνιο.
- ’Αμεσες οικονομικές προτεραιότητες
- Συμφωνία για αλλαγές στο πολιτικό σύστημα της χώρας και στο κράτος.
- Μέτρα για Ασφάλεια και Παράνομη μετανάστευση.
- Ζητήματα Εξωτερικής Πολιτικής.
Α. Ζητήματα για Αναθεώρηση δανειακής σύμβασης:
1. Παράταση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής κατά δύο τουλάχιστον χρόνια. Ο δημοσιονομικός στόχος για το τέλος της περιόδου προσαρμογής κατανέμεται σε περισσότερα οικονομικά έτη, για τη στήριξη της ζήτησης, της ανάπτυξης, της απασχόλησης. Έτσι, ο τελικός δημοσιονομικός στόχος μπορεί να επιτευχθεί χωρίς επί πλέον περικοπή μισθών και συντάξεων ή του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, αλλά με την περιστολή της σπατάλης και την στοχευμένη καταπολέμηση της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας, καθώς και μέσα από τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις του κράτους και του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
2. Η συλλογική αυτονομία και η ισχύς των συλλογικών συμβάσεων εργασίας επανέρχεται στο επίπεδο που προσδιορίζουν το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο, σύμφωνα με το οποίο το ύψος του μισθού στον ιδιωτικό τομέα συμφωνείται μεταξύ των κοινωνικών εταίρων. Αυτό περιλαμβάνει και την ρύθμιση του κατώτατου μισθού που προβλέπεται στη ρύθμιση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
3. Αποκατάσταση αδικιών (χαμηλοσυνταξιούχοι, πολυτεκνικά επιδόματα κλπ.) με άμεσα δημοσιονομικά ισοδύναμα.
4. Ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων φορολογουμένων για φέτος, ώστε να μην ξεπερνούν το 25% του εισοδήματός τους (τα υπόλοιπα σε δύο ετήσιες δόσεις).
5. Επέκταση του επιδόματος ανεργίας για ένα ακόμα χρόνο (1+1) από κοινοτικούς πόρους.
6. Επέκταση του επιδόματος ανεργίας και σε μη μισθωτούς (αυτο-απασχολούμενους, επιτηδευματίες κλπ.) που έχασαν τις δουλειές τους, εφ’ όσον πληρούν εισοδηματικά κριτήρια (επίσης από κοινοτικούς πόρους).
7. Σταδιακή αύξηση του αφορολόγητου ορίου στους ευρωπαϊκούς μέσους όρους στα πλαίσια του Εθνικού Φορολογικού Συστήματος με κριτήρια κοινωνικής δικαιοσύνης, ιδιαίτερα για τους μισθωτούς (συμπεριλαμβανομένων και των συμβάσεων έργου που υποκρύπτουν συμβάσεις εργασίας) και τους συνταξιούχους.
8. Μείωση των εξής φορολογικών συντελεστών:
- ΦΠΑ για την εστίαση στην προηγούμενη κλίμακα.
- ΦΠΑ για αγροτικά εφόδια, σπόρους, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, ζωοτροφές, σε χαμηλά κλιμάκια.
9. Όχι απολύσεις στο δημόσιο.
10. Αντικατάσταση του Ειδικού Τέλους Ακινήτων και όλων των φόρων επί της Ακίνητης Περιουσίας με ενιαίο προοδευτικό φόρο.
11. Αγροτική Τράπεζα Επανακεφαλαιοποίηση και εξυγίανσή της. Διαφύλαξη του χαρτοφυλακίου υποθηκών αγροτικής γης.
Γενική επιδίωξη, όχι άλλες μειώσεις μισθών και συντάξεων, όχι άλλοι φόροι.
Β. Ζητήματα Αναπτυξιακής Ανασυγκρότησης, Κοινωνικής Προστασίας και πολιτικών που δεν συνδέονται με το Μνημόνιο
1. Διαμόρφωση εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης της χώρας με νέο αναπτυξιακό και παραγωγικό πρότυπο. Επανακαθορισμός των αναπτυξιακών προτεραιοτήτων στους κρίσιμους και συμπληρωματικούς τομείς (αγροτική παραγωγή, τρόφιμα, μεταποίηση καινοτομία), αξιοποίηση συγκριτικών πλεονεκτημάτων ( ενέργεια, τουρισμός, ορυκτός πλούτος, ναυτιλία). Ενίσχυση της Περιφερειακής διάστασης της ανάπτυξης και δημιουργία τοπικών συμφωνιών (με έμφαση στο τρίπτυχο ελληνικά προϊόντα- τουρισμός – πολιτισμός).
2. Αξιοποίηση κάθε επενδυτικού πόρου και δυνατότητας με την απελευθέρωση των μεγάλων έργων του ΕΣΠΑ, την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, την αποδέσμευση και αξιοποίηση (και όχι εκποίηση) της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου (τίτλοι, χρήσεις γης συντελεστές δόμησης, μορφές χρηματοοικονομικής εκμετάλλευσης). Ο χωροταξικός σχεδιασμός θα εναρμονίζει τις αναπτυξιακές πρωτοβουλίες. Παράλληλα διεκδίκηση συμπληρωματικών αναπτυξιακών πόρων σε εφαρμογή των διακηρύξεων του Συμβουλίου Κορυφής της Ε.Ε. Σύνδεση στρατηγικών παρεμβάσεων με τη δημιουργία σταθερών θέσεων εργασίας με υψηλό εισοδηματικό πολλαπλασιαστή.
3. Διεκδίκηση του μέγιστου δυνατού προϋπολογισμού για τη νέα ΚΑΠ και δίκαιη κατανομή πόρων προσανατολισμένη στην αγροτική παραγωγή με προτεραιότητα τη κτηνοτροφία και τα τρόφιμα.
-Πρώτος στόχος η μετατροπή του αρνητικού ισοζυγίου εισαγωγών-εξαγωγών στον αγροτικό τομέα σε θετικό.
-Αξιοποίηση του ρεύματος επιστροφής στην ύπαιθρο με παροχή κινήτρων, με παραχώρηση γης σε νέους αγρότες αλλά και ενεργούς αγρότες και συνεταιρισμούς
- Δημιουργία νέων χρηματοδοτικών και εγγυοδοτικών μέσων.
- Ίδρυση Ταμείου Ενίσχυσης Αγροτών και αγροτικών επιχειρήσεων.
- Παρεμβάσεις στο κύκλωμα εμπορίας και διακίνησης προϊόντων, με στόχο την προστασία του παραγωγού και του καταναλωτή.
- Λειτουργία Δημοπρατηρίων, συμβατικών και ηλεκτρονικών κατά αυτοδιοικητική περιφέρεια.
- Ενίσχυση της συμβολαιακής γεωργίας
- Θέσπιση του «αγροτικού πετρελαίου» με τη δημιουργία κάρτας αγρότη.
- Εκσυγχρονισμός και εξυγίανση των συνεταιρισμών.
4. Στήριξη της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας με νέα χρηματοδοτικά εργαλεία σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων
- Ενεργοποίηση των Κοινοτικών Προγραμμάτων.
- Ενίσχυση της ρευστότητας στην αγορά μετά από την ανακεφαλαιοποιηση των τραπεζών με διάφορους πρόσφορους τρόπους: Ενίσχυση της μικρομεσαίας επιχείρησης μέσω του Ενιαίου Ταμείου Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων, του «εργαλείου ρευστότητας», της αποκλιμάκωση επιτοκίων χορηγήσεων κλπ.
- Αναμόρφωση των κανόνων του «Τειρεσία», προκειμένου να διευκολυνθεί η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης.
Επίσπευση αποπληρωμής ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς τον επιχειρηματικό κόσμο. Εφαρμογή της αρχής συμψηφισμού οφειλών από και προς το Δημόσιο. Αναστολή κάθε προστίμου και διακανονισμός, όταν υπάρχει χρέος του Δημοσίου.
5. Αποκατάσταση του χαρτοφυλακίου των ασφαλιστικών ταμείων με ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και πόρους δημόσιας περιουσίας. Εφαρμογή της χρηματοοικονομικής πρότασης που έχει γίνει δεκτή και από τους ομολογιούχους - φυσικά πρόσωπα και από το Λογιστήριο του κράτους.
6. Άμεση προτεραιότητα έχουν και πρόσθετα μέτρα κοινωνικής προστασίας για πολίτες και νοικοκυριά
- Για όλους καθολική υγειονομική προστασία χωρίς προϋποθέσεις (ένσημα, χρόνος ασφάλισης)
- Για τους ανέργους, ιδιαίτερα τους νέους, αξιοποίηση ειδικών προγραμμάτων κοινωνικής εργασίας (αυτεπιστασία Δήμων, προγράμματα κατάρτισης, θεσμοί κοινωνικής μέριμνας)
-Για τους δανειολήπτες εφαρμογή της ρύθμισης ότι: «η δόση δεν ξεπερνά το 30% του μηνιαίου εισοδήματος», με την εξαίρεση των υψηλών εισοδημάτων. Επέκταση της ρύθμισης σε ατομικές μικρές επιχειρήσεις.
-Για τα νοικοκυριά, καταπολέμηση της ακρίβειας με κάθε πρόσφορο μέτρο: σπάσιμο των καρτέλ, έλεγχος ενδο-ομιλικών συναλλαγών κλπ.
-Για τα ΑΜΕΑ ενίσχυση επιδομάτων από κοινοτικούς πόρους. Ενοποίηση και εξορθολογισμός επιδομάτων – ουσιαστικός έλεγχος.
Γ. Άμεσες οικονομικές προτεραιότητες
1. Νέο Φορολογικό Σύστημα:
-Με ευρεία συναίνεση και σταθερότητα για το επόμενα δέκα χρόνια.
-Με θέσπιση περιουσιολογίου και «πόθεν έσχες».
-Με δίκαιη και αναλογική κατανομή των φόρων
-Με διεύρυνση της φορολογικής βάσης, ταυτόχρονα με τη σταδιακή μείωση φόρων και ασφαλιστικών εισφορών, πάταξη της φοροδιαφυγής και της παρα-οικονομίας.
-Με μείωση των έμμεσων φόρων, συντελεστών ΦΠΑ κλπ.
-Με οριστική κατάργηση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων και αντικατάσταση τους από απλούς κανόνες απεικόνισης συναλλαγών.
2. Αποκρατικοποιήσεις:
-Διαδικασία αποκρατικοποιήσεων – εγγυήσεις διαφάνειας.
-Σύνδεση με την ανάπτυξη και όχι μόνο με εισπρακτικούς στόχους.
-Δημιουργία θεσμικού πλαισίου για τις ρυθμιστικές αρχές
Διατήρηση της κυριότητας του κράτους στα δίκτυα και αξιοποίηση του θεσμού των συμβάσεων παραχώρησης για βασικές υποδομές.
-Επίσπευση με άμεσες ενέργειες, κυρίως των περιπτώσεων όπου η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα συνδέεται με επενδύσεις σε υποδομές και θέσεις εργασίας. Π.χ. λειτουργικό έργο ΟΣΕ
3. Κατάργηση – συγχώνευση δημοσίων οργανισμών και φορέων:
Στόχος να μη γίνουν απολύσεις μόνιμου προσωπικού, αλλά σοβαρές οικονομίες από μη μισθολογικό λειτουργικό κόστος και μείωση γραφειοκρατίας.
4. Δημόσια Υγεία:
Επείγοντα μέτρα για αποκατάσταση ομαλού εφοδιασμού νοσοκομείων και ασθενών σε φάρμακα, αποκατάσταση λειτουργίας ΕΟΠΥΥ. Ενεργοποίηση του θεσμικού πλαισίου. Συνέχιση μείωσης της φαρμακευτικής και νοσοκομειακής δαπάνης.
5. Άμεσα μέτρα καταπολέμησης σπατάλης και διαφθοράς (εθνικό σύστημα ηλεκτρονικών προμηθειών και διαχείρισης υλικού).
Δ1.Συμφωνία για αλλαγές-εξυγίανση στο πολιτικό σύστημα και αναδιοργάνωση του κράτους – δημόσιας διοίκησης.
Η ριζική αλλαγή του πολιτικού συστήματος και η αναδιοργάνωση της δημόσιας διοίκησης αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για την προώθηση ενός προγράμματος αλλαγών στη χώρα . Προτεραιότητες είναι:
α) Εξυγίανση του πολιτικού συστήματος
-Ψήφιση νόμου για αναδρομικό έλεγχο των περιουσιακών στοιχείων όσων διετέλεσαν αρχηγοί κομμάτων, υπουργοί, υφυπουργοί, Γ.Γ Υπουργείων, ανώτεροι κρατικοί λειτουργοί, οι οποίοι διαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα από το 1974 μέχρι σήμερα. Ο νόμος να προβλέπει και να εξασφαλίζει διοικητικά την επιβολή ποινών και τη δήμευση περιουσιών για όσους τα περιουσιακά τους στοιχεία δεν δικαιολογούνται από τα νόμιμα εισοδήματά τους.
-Αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου για ευθύνη υπουργών και υπαγωγή των περιπτώσεων οικονομικών εγκλημάτων υπουργών στις διατάξεις του νόμου για τους καταχραστές του Δημοσίου και της καταπολέμησης του ξεπλύματος μαύρου χρήματος.
-Κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας για τα θέματα που δεν έχουν σχέση με την πολιτική δραστηριότητα.
-Υποστήριξη του έργου του βουλευτή χωρίς προνόμια και ατέλειες. Κατάργηση της αποζημίωσης για συμμετοχή στις επιτροπές της Βουλής.
-Ορισμός πλαφόν στο συνολικό ποσό που λαμβάνουν από συνταξιοδοτικά ταμεία οι βουλευτές. Για τους νεοεισερχόμενους βουλευτές κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης και συνταξιοδότηση μόνον από τον ασφαλιστικό τους φορέα, όπως ο κάθε πολίτης, και εφόσον θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα.
-Επανεξέταση όρων και προϋποθέσεων για τη χρηματοδότηση των κομμάτων. Μείωση της επιχορήγησης των πολιτικών κομμάτων. Πλήρης έλεγχος των οικονομικών των κομμάτων και των βουλευτών από ανεξάρτητο θεσμικό όργανο.
-Δραστικός περιορισμός του αριθμού των ειδικών συμβούλων και συνεργατών των υπουργών, Γενικών Γραμματέων και βουλευτών.
-Δημιουργία θεσμικού πλαισίου που θα ρυθμίζει τα ζητήματα των ΜΜΕ και τις αδειοδοτήσεις. Δημόσια τηλεόραση ανεξάρτητη, που θα ελέγχεται και θα λογοδοτεί στην Επιτροπή θεσμών και διαφάνειας της Βουλής, η οποία θα διορίζει και τα εκτελεστικά όργανα της διοίκησής της. Διαφανής οικονομική διαχείριση και εξασφάλιση της διάθεσης τυχόν πλεονασμάτων από τις χρήσεις στην παραγωγή ελληνικών προγραμμάτων για την ενίσχυση της οπτικοακουστικής βιομηχανίας.
-Μεταρρύθμιση στη Δικαιοσύνη: Βελτιώσεις για ταχύτερη απονομή. Εξωδικαστική επίλυση των διαφορών. Κωδικοποίηση του δικαίου. Απεμπλοκή της εκτελεστικής εξουσίας από την επιλογή ηγεσίας της Δικαιοσύνης και κατοχύρωση του Αυτοδιοίκητου των δικαστηρίων.
--Συνολική στρατηγική για χτύπημα γραφειοκρατίας
--Συνολική στρατηγική για χτύπημα φοροδιαφυγής.
-- Συνολική στρατηγική για την Ενέργεια και τη διαχείριση Υδάτινων πόρων (ρυθμιστικό πλαίσιο, ρυθμιστικές αρχές και μακροχρόνιος προγραμματισμός)
β) Ανασυγκρότηση της δημόσιας διοίκησης
-Αναμόρφωση του τρόπου λειτουργίας Κυβέρνησης και υπουργείων: Κεντρικός διυπουργικός συντονισμός των καθημερινών οριζόντιων αποφάσεων. Ενίσχυση της επιτελικότητας, του συντονισμού και του ελέγχου της εφαρμογής δημοσίων πολιτικών.
-Ενίσχυση της αυτοτέλειας της δημόσιας διοίκησης από τις πολιτικές αλλαγές: Δραστική μείωση του αριθμού των γενικών διευθύνσεων και ορισμός γενικών διευθυντών με 5ετή θητεία και μισθό ίσο με του Γενικού γραμματέα.
-Περιορισμός της πολυνομίας και εξάλειψη της σύγκρουσης νομοθετημάτων. Πάταξη της διαφθοράς μέσω της ενίσχυσης πρακτικών διαφάνειας και νομοθέτησης νέου αυστηρότερου πειθαρχικού δίκαιου και κυρίως εφαρμογή του στην πράξη.
-Αντικειμενικές και διαφανείς διαδικασίες προαγωγής. Διαδικασίες εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης υπηρεσιών και προσωπικού. Θεσμοθέτηση της λογοδοσίας και της διαφάνειας. Σύνδεση του προϋπολογισμού που δίδεται σε κάθε δημόσια υπηρεσία με τους στόχους και την απόδοση.
-Οργανωτικός και τεχνολογικός εκσυγχρονισμός.
Δ2. Για Παράνομη μετανάστευση και Ασφάλεια:
1.Αναβάθμιση φύλαξης συνόρων.
2. Αναβάθμιση αρμοδιοτήτων-δικαιοδοσιών FRONTEX
3. Πρωτοβουλία σε Ευρώπη (και με πυρήνα τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου) για:
-- αλλαγή Συμφωνίας Δουβλίνου-ΙΙ
-- και κοινή πολιτική επαναπατρισμού.
4. Διασπορά των παράνομων μεταναστών σε κέντρα φιλοξενίας ως τον επαναπατρισμό τους.
5. Επιτάχυνση εξέτασης των αιτήσεων ασύλου.
6. Προσαρμογή του θεσμικού πλαισίου για απόδοση Ιθαγένειας σε συνδυασμό με τις σύγχρονες εξελίξεις και σε αντιστοίχηση με τα ισχύοντα σε ευρωπαϊκές χώρες με παρόμοια προβλήματα (Ευρωπαϊκός Νότος).
7. Επιλογή υψίστης κυβερνητικής προτεραιότητας η ασφάλεια του πολίτη. Με τις απαραίτητες προσαρμογές νομικού, επιχειρησιακού και σωφρονιστικού πλαισίου, ώστε να ελεγχθεί η εγκληματικότητα και να σταματήσει η ατιμωρησία. Βασική αρχή η προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών, αλλά και η πεποίθηση ότι η ίδια η Ασφάλεια είναι κι αυτή ουσιώδες δικαίωμα των πολίτη και υποχρέωση της δημοκρατικής πολιτείας. Μόνο έτσι θα ελεγχθούν και τα κρούσματα αυτοδικίας.
Ε. Ζητήματα Εξωτερικής Πολιτικής
1. Συστηματική προετοιμασία για ανακήρυξη ΑΟΖ στα πλαίσια του Διεθνούς Δικαίου και της διεθνούς πρακτικής, ώστε να επισπευσθεί η εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου.
2. Ενεργός προώθηση κοινής Ευρωπαϊκής Πολιτικής για όλα τα περιφερειακά ζητήματα του Ευρωπαϊκού Νότου.
3. Ενίσχυση όλων των παραδοσιακών συμμαχιών της Ελλάδας και αναζήτηση νέων περιφερειακών ερεισμάτων για την κατοχύρωση-προώθηση εθνικών συμφερόντων. Η ενεργός διπλωματία είναι απαραίτητη εν όψει και των εξελίξεων σε όλη την ευρύτερη περιοχή. Η Ελλάδα παραδοσιακά επιδιώκει σχέσεις καλής γειτονιάς με όλο τον περίγυρό της.
4. Αναβάθμιση του ρόλου της χώρας ως σταθεροποιητικού παράγοντα στην περιοχή της.
Τελική παρατήρηση: Πέρα από την συναίνεση που σημειώθηκε σε όλα τα παραπάνω, υπάρχουν και ζητήματα στα οποία δεν προχώρησε ακόμα ο διάλογος. Στα ζητήματα αυτά και σε άλλα που θα προκύψουν στο μέλλον, θα συνεχιστεί η προσπάθεια συνεννόησης, ώστε η συναινετική βάση της νέας διακυβέρνησης να ενισχύεται συνεχώς.

Ανακοίνωση - κάλεσμα Συλλόγων Δήμου Σαρωνικού για το άνοιγμα της παραλίας στο 38ο χλμ της παραλιακής λεωφόρου

Έγινε και αυτό!!  
Ενώ μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ότι ιδιώτες και διάφορα επιχειρηματικά συμφέροντα απόκλειαν τις παραλίες μας, η Σχολή Μετεκπαίδευσης και Επιμόρφωσης της Ελληνικής Αστυνομίας έκλεισε το δημόσιο χώρο που βρίσκεται στο 38^ο χλμ. της παραλιακής λεωφόρου Αθηνών – Σουνίου (δίπλα στην ταβέρνα Τρεχαντήρι) και από όπου όλα αυτά τα χρόνια υπήρχε ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών προς την παραλία.

Αποτέλεσμα αυτού είναι οι πολίτες να παρκάρουν τα αυτοκίνητά τους πάνω στην κεντρική λεωφόρο, διακινδυνεύοντας με αυτόν τρόπο την ίδια τους τη ζωή, καθώς δεν υπάρχει στο συγκεκριμένο σημείο ούτε φανάρι – διάβαση πεζών, ούτε υπόγεια διάβαση.
 
Ο Δήμος Σαρωνικού με επανειλημμένα υπομνήματά του ζήτησε από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και την Ελληνική Αστυνομία να ανοίξει ο χώρος, χωρίς όμως να λάβει ποτέ καμία απάντηση.
Πέρα από τη μεγάλη αγανάκτηση που υπάρχει στην τοπική κοινωνία, καθημερινά κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές και αποκλειστικά υπεύθυνη για αυτήν την κατάσταση είναι όσοι από τη διοίκηση της Ελληνικής Αστυνομίας έλαβαν την παραπάνω απόφαση.
 
Για την ιστορία, το συγκεκριμένο σημείο το έκλεισε παλαιότερα η χούντα του Γεώργιου Παπαδόπουλου και σήμερα η διοίκηση της Ελληνικής Αστυνομίας.
 
Αλήθεια, πώς είναι δυνατόν η ίδια η Αστυνομία να εκπαιδεύει στο συγκεκριμένο χώρο αστυνομικούς, όταν η ίδια η Σχολή έχτισε αυθαίρετα πρόσφατα και έκλεισε τους κοινόχρηστους χώρους αφαιρώντας τους από τους πολίτες; Αυτό το παράδειγμα δίνει στους νέους εκπαιδευόμενους αστυνομικούς, να χτίζουν αυθαίρετα;

Για το λόγο αυτό, σας καλούμε την Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012 στις 12 το μεσημέρι στην παραλιακή λεωφόρο Αθηνών –Σουνίου (38^ο χλμ.) να γκρεμίσουμε τις μπάρες της ντροπής που μετά το δικτάτορα Παπαδόπουλο ανήγειρε η σημερινή ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας.
Σας καλούμε να αγωνιστούμε για το αναφαίρετο δικαίωμά μας για ελεύθερη πρόσβαση στις παραλίες.

Για ένα παλλαϊκό μέτωπο με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη μαχόμενη Αριστερά

Ανακοίνωση του Συνδέσμου Πολιτών Ρήγας

Η κοινή διαπίστωση, τροφοδοτημένη από την ίδια τη σκληρή «μνημονιακή πραγματικότητα», ότι η πατρίδα μας διέρχεται πρωτοφανή καθολική κρίση· η κοινή βεβαιότητα ότι χρειάζεται ριζική αλλαγή του μεταπολιτευτικού συγκροτήματος εξουσίας, που εδώ και καιρό έχει μπει σε τροχιά γενικευμένης παρακμής, γέννησαν, γεννούν και θα γεννούν προβληματισμούς, συσπειρώσεις και δράσεις για ανακοπή της κυρίαρχης αρνητικής εικόνας και κάλυψης του υπάρχοντος πραγματικού κενού.

Η Ελλάδα σήμερα αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα. Προβλήματα που ενίοτε σχετίζονται με εξωτερικούς κινδύνους και οικονομικά, κοινωνικά, πολιτισμικά και ηθικά προβλήματα που συνδέονται με την πορεία μας ως έθνους και ως λαού, δηλαδή με τους όρους της ίδιας μας της επιβίωσης ως ιστορικών υποκειμένων.

Τραγικές ανεπάρκειες, αποτέλεσμα μιας κυρίαρχης μεταπρατικής ιδεολογίας και πρακτικής, συντείνουν σε μια ιδιότυπη απομόνωσή μας, τη στιγμή που η απειλή από τα ανατολικά είναι ορατή και μεθοδευμένη και η θέση μας στην Ευρώπη βρίσκεται υπό την απειλή του τελεσίγραφου: Θέλετε να σώσετε τη χώρα σας; Ξεπουλήστε την.

Αυτή η βαθιά, πολυποίκιλη κρίση αγκαλιάζει εδώ και χρόνια τη χώρα. Η επικράτηση μιας συγκεκριμένης κλεπτοκρατικής οικονομικής πολιτικής, η έλλειψη σταθερών και ουσιαστικών παραγωγικών επενδύσεων, το υπέρογκο και ασφυκτικό δημόσιο χρέος και η πίεση που διαμορφώνουν το πλαίσιο της ΟΝΕ, αλλά και η καθόλου οικονομική πολιτική των κυρίαρχων συγκροτημάτων σε βάρος των υποτελών τάξεων, έχουν δημιουργήσει πολλαπλά αδιέξοδα στην ελληνική οικονομία και συσσωρευμένες εκρηκτικές καταστάσεις στην ελληνική κοινωνία.

Το πολιτικό μας σύστημα πάσχει. Μικροπολιτικές πρακτικές, πελατειακές σχέσεις και «ουδέτερες» τεχνοκρατικές αντιλήψεις διαχείρισης τείνουν να προσδιορίσουν το περιεχόμενο της σύγχρονης ελληνικής πολιτείας. Η κοινωνική και πολιτική ζωή διαποτίζονται από φαινόμενα συβαριτισμού, κατακερματισμού και αυταρχισμού.

Η πανταχού παρούσα προβολή των πολιτιστικών υποπροϊόντων τείνει να γίνει μέτρο και πρότυπο σε μια κοινωνία που δείχνει να χάνει τη μνήμη και την προοπτική της.

Οι αξίες του ανθρωπισμού και της κοινωνικής αλληλεγγύης αντιμετωπίζονται με έντονο κυνισμό. Η κοινωνική δικαιοσύνη και ο προσδιορισμός του πολίτη ως πυρήνα της κοινωνικής ζωής θεωρούνται παρωχημένες αξίες. Η διατήρηση της γλωσσικής και εθνικής ταυτότητας, ταυτισμένη με το πιο απόλυτο δημοκρατικό δικαίωμα, το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης ενός λαού, χλευάζονται ως εθνικισμός και επαρχιωτισμός. Το τεράστιας σημασίας για τον εθνικό και κοινωνικό ιστό ζήτημα της μετανάστευσης αντιμετωπίζεται αποσπασματικά, λαθεμένα έως και ανεύθυνα, αφήνοντάς το βορά στην ανερχόμενη φαιά πανούκλα. Η οικολογική λογική, που εξ ορισμού προϋποθέτει τη βαθύτατη πίστη για μιαν άλλη, ήπιας μορφής ανάπτυξη με βάση τον συγκεκριμένο τόπο και τη στροφή σε ανθρωποκεντρικές μορφές διαχείρισης του φυσικού εθνικού πλούτου, αντιμετωπίζεται ως ένα, περίπου, επιμέρους «περιβαλλοντικό ζήτημα». Ο ιστορικός αναθεωρητισμός έχει εισβάλει σε όλα τα πεδία με σαφή στόχο την πλαστογράφηση της Ιστορίας μας. Οι άκαμπτες τεχνοκρατικές αντιλήψεις για ανάπτυξη, η θεοποίηση του ατομικισμού και η πρόταξη «ουδέτερων» εκσυγχρονιστικών μεθόδων δεν αποτελούν την πανάκεια μόνο του κυρίαρχου μεταπρατικού ρεύματος, αλλά και τμημάτων της μικρής και μεσαίας κλεπτοκρατίας.

Και ανάλογη είναι και η κατάσταση στον τομέα των εθνικών ζητημάτων, τα οποία από μερίδα του πολιτικού κόσμου αντιμετωπίζονται περίπου «ως φαντασιακά». Όμως τα εθνικά ζητήματα δεν είναι αφηρημένα. Διακόσιες χιλιάδες Έλληνες της Κύπρου παραμένουν ξεριζωμένοι από τις πατρογονικές εστίες τους. Αυτό είναι το μεγαλύτερο κοινωνικό και οικολογικό έγκλημα στη μεταπολιτευτική Ελλάδα και Κύπρο. Τα Ίμια, το Φαρμακονήσι, το Αγαθονήσι και οι Φούρνοι δεν είναι ασήμαντες βραχονησίδες. Είναι συνιστώσες του Αρχιπελάγους, που το κατοικούν συμπολίτες μας και που έχουν το απαράγραπτο δικαίωμα να απολαμβάνουν την ίδια ασφάλεια και ελευθερία κινήσεων που απολαμβάνουμε όλοι μας. Αυτά είναι και κοινωνικά ζητήματα· είναι προβλήματα που η Ελλάδα του περασμένου αιώνα πλήρωσε ακριβά με εκατομμύρια νεκρούς και πρόσφυγες. Η ήττα στα εθνικά ζητήματα είναι πριν από κάθε τι άλλο ήττα του λαϊκού κινήματος.

Είναι, λοιπόν, κατά τη γνώμη μας, προφανές ότι η κρίση, που το ξέσπασμά της βιώνουμε σήμερα τραυματικά, είναι βαθιά, διαχρονική, καθολική και αγκαλιάζει τους πάντες· κυρίαρχους και κυριαρχούμενους. Αυτό αποτελεί μιαν απτή πραγματικότητα, που κανένας λαϊκισμός δεν μπορεί να συγκαλύψει. Ο «αγνός» λαός, δεν είναι, λοιπόν, τόσο «αγνός» στο σύνολό του και κυρίως δεν είναι ενιαίος. Αποτελείται από τάξεις και στρώματα, περιλαμβάνει τμήματα ολόκληρα που είναι εθελόδουλα και «φιλομνημονιακά» ακόμα και χωρίς το Μνημόνιο. Μειοψηφικά μεν, υπαρκτά δε και δραστήρια. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να διαφύγει από όσους, τουλάχιστον, εξακολουθούν να θέτουν το ποιος-ποιον και αυτό το κάτι είναι που δυσκολεύει υπερβολικά τα πράγματα, γιατί ο αντίπαλος βρίσκεται και εντός των τειχών.

Όμως, για να επανέλθουμε, η κυρίως ευθύνη ή καλύτερα η βασική και σταθερή διαχρονική ευθύνη για την βαθιά αρρωστημένη ελληνική κοινωνία βρίσκεται αλλού και αφορά στο κυρίαρχο συγκρότημα εξουσίας και τα κατεξοχήν κόμματά του, το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία. Όλοι γνωρίζουν ότι οι κυρίως υπεύθυνοι για τη σημερινή κατάντια είναι αυτοί ακριβώς που την επικαλούνται, δηλαδή τα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα.

Τα κόμματα - εκφραστές της κυρίαρχης τάξης, των μεγάλων και μικρών αστών κλεπτοκρατών, που,  αφού επί δεκαετίες απομύζησαν το ελληνικό Δημόσιο, θέλουν τώρα να το ξεπαστρέψουν, αφήνοντας στο ελληνικό κράτος τις ειδικές λειτουργίες που η «νεοαποικιακή διοίκηση» θεωρεί μη παραγωγικές και επαχθείς. Η Ελλάδα ουσιαστικά βρίσκεται υπό την ανοιχτή οικονομική κατοχή και ιδιότυπη πολιτικοστρατιωτική ομηρεία που επέβαλε το διεθνές νεοταξίτικο - νεοφιλελεύθερο διευθυντήριο και εκτελούν οι κυβερνήσεις των προθύμων.  Θα πρέπει, λοιπόν, θαρρετά να λεχθεί ότι η οποιαδήποτε αλλαγή / ανατροπή του υπάρχοντος σαθρού συστήματος δεν πρέπει να οδηγήσει στην πριν το ξέσπασμα της κρίσης αρρωστημένη κατάσταση.

Τρία χρόνια γινόμαστε μάρτυρες της πιο συνειδητής, συστηματικής και ανελέητης επίθεσης της αριστοκρατίας του χρήματος, των τραπεζών - βαμπίρ και του πολιτικού-εκτελεστικού προσωπικού τους σε όλους τους αδύνατους κρίκους της ευρωπαϊκής αλυσίδας. Είναι προφανές ότι η κρίση είναι διεθνής και πλήττει με σκληρό τρόπο τους λαούς του ευρωπαϊκού Νότου, οι οποίοι από κοινού πρέπει να αντιμετωπίσουν την πρόκληση αυτή. Όμως αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα είναι πρωτοφανές. Ουδέποτε σε ευρωπαϊκή χώρα κατεδαφίστηκαν  σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα κατακτήσεις δύο αιώνων ελεύθερου βίου.

Σε αυτή την ολομέτωπη επίθεση ο λαός μας ή για να ακριβολογούμε μεγάλα τμήματα των λαϊκών τάξεων δεν έμειναν αδρανή και αντέδρασαν, παρ’ όλο τον αιφνιδιασμό, δίνοντας μάχες που αντικειμενικά αποτελούν ό,τι το ριζοσπαστικότερο δόθηκε επί ευρωπαϊκού εδάφους την τελευταία τριετία. Ο Δημήτρης Χριστούλας και όσοι τον ακολούθησαν στη δύσκολη γι’ αυτούς επιλογή, αποτελούν το λίπασμα της λευτεριάς που ζητάει όλος ο τόπος.

Οι λαϊκές τάξεις, όχι χωρίς αντιφάσεις και συντεχνιακά σύνδρομα, πάλεψαν και παλεύουν για να έχει ο λαός τον πρώτο λόγο σε όσα τον αφορούν, πάλεψαν και παλεύουν για την ανεξαρτησία της πατρίδας μας και για την ανεξαρτησία της Ευρώπης, οργανικό κομμάτι της οποίας είμαστε, και που έτσι μας αντιλαμβάνονται και τα πιο προοδευτικά, δημοκρατικά και πατριωτικά τμήματά της, πάλεψαν για να κρατηθούν οι μισθοί, οι συντάξεις και τα μεροκάματα σε ένα επίπεδο αξιοπρέπειας, για να μην εγκαταλειφθούν και τα τελευταία εργοστάσιά μας μεταφερόμενα στον βαλκανικό Βορρά, για να παραμείνουν οι πλουτοπαραγωγικές μας πηγές εθνική-λαϊκή περιουσία, για να σωθούν οι εναπομείνασες υποδομές, απαραίτητη προϋπόθεση για την ανοικοδόμηση που θα χρειαστεί, για να μην φύγουν οι νέοι μας αλλά να μείνουν και να παλέψουν εδώ, για να διαμορφωθεί ένα νέο πλαίσιο, μια λαϊκή μεταπολίτευση που θα προκύψει από τα κάτω και όχι από το εξωτερικό.

Για πρώτη φορά, σαράντα -σχεδόν- χρόνια από τη μεταπολίτευση είδαμε όλοι και ζήσαμε πολλοί την πραγμάτωση της «εισβολής των μαζών στον χώρο που ρυθμίζονται τα πεπρωμένα τους» και για πρώτη φορά το άρθρο 114/120 του Συντάγματος δεν αφιερώθηκε απλώς, αλλά εν μέρει πραγματώθηκε χάρη στον πατριωτισμό των Ελλήνων.

Σε αυτό το κρίσιμο σταυροδρόμι, σε αυτή την αποφασιστική καμπή, ο μέγας πρωταγωνιστής ήταν τα λαϊκά και τα μικρομεσαία στρώματα. Ποικίλη υπήρξε η συμμετοχή των υπαρχόντων πολιτικών σχηματισμών που κινούνται πέραν του μνημονιακού χώρου. Ουδείς μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό. Όμως εμείς αναγνωρίζουμε  ότι η πολιτική δύναμη που παρ’ όλες τις αδυναμίες και αντιφάσεις της κράτησε μια σταθερή, αγωνιστική και ενωτική στάση στη γειτονιά, στο εργοστάσιο, στην πλατεία, στο πεζοδρόμιο, αλλά και στο Κοινοβούλιο, απέναντι στο κυρίαρχο συγκρότημα εξουσίας, ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ.

Και αυτό το στοιχείο είναι που επικρότησε και ο λαός μας στις εκλογές της 6ης Μαΐου, ανεξάρτητα από τις έντονες επιμέρους θεμιτές επιφυλάξεις του, δίνοντας στον ΣΥΡΙΖΑ σαφές πολιτικό προβάδισμα, επιβραβεύοντάς τον με δυο λόγια, γιατί στάθηκε αποφασιστικά στο πλευρό του.

Σε αυτό το πλαίσιο εμείς που συνυπογράφουμε το κείμενο αυτό, μέλη και φίλοι του ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΠΟΛΙΤΩΝ ΡΗΓΑΣ, ενός πολιτικού χώρου συνεύρεσης-ζύμωσης ιδεών και δράσης, που για πολλά χρόνια βρέθηκαν να βαδίζουν και να αγωνίζονται κάτω από τις ίδιες σημαίες και το ίδιο αξιακό σύστημα, με αφετηριακό σημείο αναφοράς τον δημοκρατικό πατριωτισμό του Ρήγα Βελεστινλή και τις αξίες του πατριωτισμού, του διεθνισμού, της δημοκρατίας, της οικολογίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, όπως αυτές αποτυπώθηκαν στους αγώνες του ελληνικού λαού από το 1821 μέχρι τις μέρες μας, συμπαρατασσόμαστε ως συμμαχητές και συνοδοιπόροι στο πλευρό της μαχόμενης ριζοσπαστικής Αριστεράς όπως αυτή εκφράζεται σήμερα από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η Ελλάδα βρίσκεται στο πιο αποφασιστικό σταυροδρόμι μετά τη λήξη του εμφυλίου πόλεμου. Μπροστά της ανοίγονται ως ύστατη-κρίσιμη επιλογή δυο δρόμοι. Ο δρόμος της υποταγής και της αναπόφευκτης διολίσθησης-μετατροπής της χώρας μας σε νέου τύπου προτεκτοράτο που προτείνουν τα μνημονιακά κόμματα και ο δρόμος της ειρηνικής αλλαγής για την απεξάρτηση της χώρας από τα ποικίλα δεσμά, βασικός εκφραστής του οποίου στην παρούσα φάση είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.

Σε αυτόν τον αγώνα για μιαν ανεξάρτητη, κυρίαρχη Ελλάδα, οργανικό και ισότιμο μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας, που πρωταγωνιστής είναι και πρέπει να είναι ο λαός της, σε αυτήν τη δύσκολη, ναρκοθετημένη πορεία για τη συγκρότηση ενός πλατιού λαϊκού-πατριωτικού μετώπου που θα έχει επίκεντρο την καταξιωμένη στους αγώνες μαχόμενη δημοκρατική Αριστερά, δεν περισσεύει κανένας.

Το κείμενο υπογράφουν:

Αγαμπατιάν Σαρκίς, συγγραφέας/μεταφραστής, Ανδρέου Στάθης, εκδότης/μεταφραστής, Αξελός Λουκάς, συγγραφέας/διευθυντής του περιοδικού «Τετράδια», Γερμανός Σάββας, επιχειρηματίας, Γεωργόπουλος Δημοσθένης, οικονομολόγος, Θεριανός Κώστας, εκπαιδευτικός, Καμπερίδου Λήδα, οδοντίατρος, Καραβόλου Ευαγγελία, διοίκηση επιχειρήσεων/ υπάλληλος ΟΤΑ, Καραγιαννάκη Μαρία, δικηγόρος, Κοτσαμανίδης Γιώργος, εκπαιδευτικός, Κουτσαφτής Γιάννης, εκδότης, Κουτσομητόπουλος Δημήτρης,ελεύθερος επαγγελματίας , Λέτσιος Δημήτρης, αγρότης, Λουκόπουλος Νεκτάριος, δικηγόρος, Μερτίκας Γιώργος, μεταφραστής/δοκιμιογράφος, Μπακιρτζής Μιχάλης, εκδότης, Μπέκου Αγγέλα, φαρμακοποιός, Μποκόρος Κώστας, logistics ιατρικών μηχανημάτων, Παπασπηλιοπούλου Δάφνη, εκδότρια, Πεφάνη Πωλίνα, μεταφράστρια, Πιπέρη Ελένη, ιδιωτική υπάλληλος, Ράπτης Ηλίας, εκπαιδευτικός, Ριζάς Λευτέρης, εκδότης «Monthly Review», Σκούρτη Πηνελόπη, οδοντίατρος, Σμαριανάκη Ηρώ, αρχιτέκτων, Σωτηρίου Πόλα, δημ. υπάλληλος Γ.Γ. Ενημέρωσης, Τσάτσου Γεωργία, φαρμακοποιός, Τσικερδάνος Κώστας, Μαθηματικός, Τύπα Ευθυμία, δικηγόρος, Φωτιάδη Αθανασία, δικηγόρος, Φωτιάδης Γιώργος, φαρμακοποιός, Χατζηπαύλου Θωμαΐς, φαρμακοποιός, Χατζηπαύλου Παύλος, χημικός, Χατζηπαύλου Χριστιάνα, φαρμακοποιός, Χερουβής Γιώργος, ναυπηγός/ μηχανικός

ΑΝΟΙΚΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ

Χρόνια τώρα πιστεύαμε και το φωνάζαμε ότι η ΑΡΙΣΤΕΡΑ είναι η μόνη λύση για την ομαλή διακυβέρνηση της χώρας.

Πριν λίγο καιρό κανείς δεν θα μπορούσε να πιστέψει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει την θέληση αλλά και την δύναμη να ανοίξει δρόμο στην ελπίδα. Και όμως ….

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εδώ και παλεύει για την διακυβέρνηση αυτής της χώρας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ Είναι εδώ με κυβερνητικό πρόγραμμα

Ο ΣΥΡΙΖΑ Είναι εδώ και συζητάει με τον ελληνικό λαό.

Και δεν είναι μόνο η οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ που οργάνωσε ανοικτή λαϊκή συνέλευση. 150 και πλέον λαϊκές συνελεύσεις έχουν γίνει σε όλη την χώρα για να είναι ο λαός αυτός που θα έρθει στην εξουσία.

Πολλές φορές έχουμε διαχωρίσει την κυβέρνηση από την εξουσία. Και σκοπός του ΣΥΡΙΖΑ είναι να έχει ο λαός την εξουσία.

Αυτό που γίνεται εδώ σήμερα δεν είναι μόνο για να σας ενημερώσουμε για τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, είναι για να επικοινωνήσουμε μαζί σας, να συζητήσουμε τις θέσεις μας, και να εξασφαλίσουμε ότι η δική σας άποψη θα φτάσει και θα φτάνει πάντα εκεί όπου ασκείται η εξουσία.